روانشناسي تصوير ذهني و اثر پیگمالیون چیست ؟

روانشناسی تصویر ذهنی و اثر پیگمالیون چیست ؟

روانشناسی تصویر ذهنی

در روانشناسی تصویر ذهنی،بر تصویر ذهنی فرد از خودش و تصویر ذهنی او از تصور دیگران در مورد خودش تاکید می شود.

ماکسول مالتز جراح پلاستیک در کار با افرادی که دارای ضایعات پوستی در صورت بودند دریافت که با تغییر دادن تصویر بیرونی ظاهری هر شخص،درون او هم تغییر پیدا می کند

شخصیت،رفتار و توانائیهای او به طرزی خارق العاده تغییر می یابد.عدم اعتماد به نفس و عقده ها در مدتی کمتر از سه هفته ناپدید می شوند و به جای آنها شخصیتی تازه و شکوفا سر بر می آورد.

اما در بعضی موارد با دگرگون شدن تصویر بیرونی و ظاهری فرد و پس از عمل جراحی،هیچ تغییری دیده نمی شد.این مسئله بیانگر آن است که آنچه موجب تغییر و تحول باطنی و روانی می گردد

تصویر ذهنی فرد از خودش است.

در مواردی حتی از بین رفتن زخمها و خراشهای صورت موجب تغییر در تصویر ذهنی منی و ناخوشایند فرد از خودش نمی گردید.

مالتز معتقد است هنگامی که تصویر خویشتن ما مناسب است و بافت اساسی آن را تجربه های موفقیت آمیز تشکیل می دهد رفتار ما نیز با خواستهای ما همخوانی خواهد داشت.

هنگامی تصویر خویشتن ما جلوه ای نامناسب،حقیر،نالایق یا ناتوان از ما ارائه دهد رفتار ما نیز با همین تصویر انطباق خواهدداشت و رفتارها و عکس العملهائی در دیگران برخواهد

انگیخت که کتناسب با تصویر ذهنی ما از خودمان باشد و به این ترتیب یک تصویر ذهنی از خویشتن تداوم می یابد.

استنباط های متاثر

استنباط ها و برداشتهای هر یک از ما درباره رفتارها و عملکردهای دیگران تحت تاثیر تصویر ذهنی ما از خودمان قرار دارد.

هر کس براساس دیدگاههای خودش قسمتها و اجزای خاصی از رفتارهای دیگران را مورد توجه بیشتر قرار داده و آنها را برای خودش عمده و بزرگ جلوه می دهد.

فردی که خود را شخص عاجز و وامانده ای تصور می کند رفتارها و اعمالی در دیگران برخواهد انگیخت که این تصویر را تجدید نمایند.

کسی که تصویر فردی اخمو و گرفته را از خود دارد تحت تاثیر این تصویر خواهد بود و به گونه ای عمل خواهد کرد که گوئی تعهد سپرده است

به آن وفادار بماند عکس العمل طبیعی دیگران در برابر چنین فردی،باعث خواهد شد تصویر ذهنی او تداوم یابد.

انسانها براساس تصویر ذهنی که از خودشان دارند عکس العملها و رفتارهای دیگران را تحلیل می کنند زیرا انتظار دارند در کلام و رفتار دیگران اشاره و طعنه ای به خصوصیت خاص آنها وجود داشته باشد.

ماکسول مالتز در کار خود به افرادی برخورد می کرد که علیرغم داشتن ضایعات پوستی عمده و شدیددر صورت از آداب معاشرت اجتماعی قوی برخوردار بودند

حس دوستی و عطو فت شدید در فرد مقابل می انگیختند و در کل برخوردی گیرا،قوی و جذاب داشتند و حضور آن ها به گونه ای بود که فرد یا افرادی که طرف برخورد

او بودند ضایعه بزرگ صورت او را به کلی فراموش می کردند و یا آن را به هیچ می شمردند

زیرا شخصیت و رفتار شخص بگونه ای نبود که زمینه ای برای توجه به ضایعه پوستی او فراهم آورد اساسا وقتی خود او آن را ندیده می گرفت دلیلی وجود نداشت که دیگران آن را مورد توجه قرار دهند.

در مقابل این دسته از افراد که البته انگشت شمار بودند،مالتز به افراد زیادی برمی خورد که در مواجهه با دیگران تمام رفتار و شخصیتش تحت تصویر خراش و ضایعه جزئی صورتش قرار داشت.

احساس شرم،خجالت،حقارت،دستپاچکی در حرکات،با حضور این افراد ظاهر می شدند

تمامی این عوامل باعث می شدند فرد یا افراد حاضر فقط به ضایعه او توجه کنند و یا به شکل حماقت آمیز و بی نتیجه ای سعی کنند

به عیب و نقص او نگاه یا اشاره ننمایند و یا به او دل داری دهند که در تمام این موارد نتیجه منفی و نا خوشایندی در فرد ظاهر می شود.به نظر ماکسول مالتز تمام قدرتهایی را که در حالت

هیپنوتیزم در فرد ظاهر می شوند به دلیل سهولت تغییر بار در حالت هیپنوتیزم و پذیرفته نشدن تصویر ذهنی در مورد این گونه از توانائیهاست.

تلقینهای اطرافیان ما،افکار و تصورات خود ما و اثرشان بر تخیل ها ،قدرتی همانند قدرت شخص هیپنوتیزم کننده دارند آنها می توانند ما را یاری دهند تا توانائی های بالقوه خود را بکار بیندازیم

یا محدودیتها یا موانعی تخیلی در برابر فعالیتهای ما به وجود آورند.

هر داده اطلاعاتی که به مکانیزم فرمان خود مختار مغز تحویل داده شود موجب می گردد که این مکانیزم فرمانهائی در جهت تحقق آنها صادر نماید.اعتقادات و تصاویر ذهنی را به یاری تخیل محقق می سازیم.

روانشناسی تصویر ذهنی و اثر پیگمالیون چیست ؟

اثر پیگمالیون

اثر پیگمالیون پدیده روانی مشهوری است که اهمیت((تصویر از خویش)) را در امر آموزش و پرورش نشان می دهد.

اثر پیگمالیون پدیده ای روانی مشهوری است

که اهمیت این گونه باورها را به ویژه در زمینه آموزش و پرورش نشان می دهد تجربه زیر نمونه ای از اثر پیگمالیون در آموزش شاگردان یک کلاس معین را مورد آزمون هوش بهر قرار می دهند

روانشناسی مسئول آزمون توجه معلم و والدین را به سوی شاگردی که تا آن زمان در گروه متوسطهای کلاس بوده است جلب می کند و او را شاگردی برجسته معرفی می کند

که از نظر هوش بهر در سطح عالی قرار دارد (حال آنکه در واقع چنین صحت ندارد و شاگرد مذکور از آزمون هوش در سطحی متوسط است).چند ماه بعد این شاگرد با بدست آوردن

نمره هایی بهتر بتدریج پیش می رود و سرانجام در راس کلاس قرار می گیرد.

چه پیش آمده است؟

واکنشهای تشویق آمیز معلمان و اطرافیان شاگرد حس اعتماد نوینی در او دمیده است،تصویر تازه ای از خویشتن در او شکل گرفته است

که رفتار اموزش و روانی او را تحت تاثیر قرار داده،نتایج عملی حاصل از این رفتار نیز به نوبه خود،اصالت تصویر ذهنی جدید را تائید کرده است.

نمی توان از نظر بدور داشت که اعمال ساحرانه و جادوگرانه،بویژه زمانی که در جمع و حضور دیگران صورت گیرد تاثیری مشابه پدیده پیگمالیون برفرد جادوگر یا شخصی که به جادوگر مراجعه کرده است،

برجای می گذارد.

کلید شرطی

کلید یا علامت شرط،نشانه ای است که بطور ذهنی با یک حالت یا یک کنش پیوند می یابد و باعث تداعی آن حالت یا وضعیت می گردد.

بعنوان مثال یک اونیفورم تداعی گر ضوابط و مقرراتی است که برتن کنندگان آن رعایت می کنند و یا دیگران را وادار به رعایت می نمایند .

علامت شرطی را برای ایجاد حالات روانی چون آرامش وحالات جسمی مانند وارهیدگی به کار گرفت .

در آموزش ریلاکس وتمرینات خود هیپنوتیزم ، شخص به یک علامت ورمز ، شرطی می شود به گونه ای که با بکار گرفتن آن رمز در زمان اندک به حالت مطلوب می رسد .

این علامت شرطی می تواند عدد ، تصویر ذهنی ( تجسم یک منظره یا صحنه خاص) ویا آهنگ وصدای ویژه باشد .

کوتاه ترین راه عملی برای نشان دادن تاثید رمز شرطی در حالت خلسه هیپنوتیک امکان پذیر است .

در حالت هیپنوتیزم کلیدشرطی به سرعت پذیرفته می شود.بعنوان مثال،در آزمایشی به فرد خوابگرد(فردی که در درجه سوم از هیپنوتیزم،معینی سومنامبول قرار دارد)گفته می شود

که پس از بازگشت به حالت عادی وقتی آقای ب روی صندلی می نشیند شما شدیدا احساس سرما می کنید یا شما به بیرون از اتاق می روید.

وقتی فرد هیپنوتیزم شده به حالت عادی(بیداری)می رسد با بکارگیری کلید شرط(نشستن آقای ب)احساس سرما به وی هجوم می آورد و یا از اتاق خارج می شود.

این پدیده را پست هیپنوتیزم می گویند ما از بحث در مورد شرطی سازی حیوانات و کارهای پاوولف خودداری می کنیم و به پدیده شرطی سازی در انسانها می پردازیم.

آنچه که به طور کلی می توان در مورد کلید شرط گفت به قرار زیر است:

۱-کلید شرطی می تواند تداعی گر احساسات خوشایند یا ناخوشایند،غم و اندوه یا شور و شعف،احساس پیروزی و عزت یا شکست و خفت و اعتماد به نفس یا شک و دودلی باشد.

۲-قسمت عمده رفتارهای عادی و روزمره،رفتارهای شرطی شده و آماده هستند که با ظهور علامت شرط شکل می گیرند این علامت عمل یا عکس العملی است که پیامد مکرر ان همان رفتار خاص بوده است.

۳-اشخاص که هر فرد با آنها در تعامل است می توانند متناسب با قدرت نفوذشان در آن فرد،او را در جهتی که می خواهند سوق دهند و در این راه کلیدها و رموزی را بکار می گیرند که موجب انگیزش هایی شناخته شده در فرد می شوند.

۴-کلید شرطی اگر عمیق و قوی باشد به هنگام ظهور،استدلال و قدرت اراده در برابر آن سد و مانعی بوجود نخواهد آورد یعنی علیرغم اراده فرد جواب شناخته شده کلی شرط ظاهر می شود.

۵-استدلال بعد از عمل.بعد از انکه انسان در معرض کلید شرط قرار گرفته تحت تاثیر آن مباردت به عمل می کند.اگر عملش غیرمنطقی و بی دلیل بوده باشد دست به دلیل تراشی و استدلالهای تحریف شده و گاه مسخره می زند یعنی استدلال نیروی عقل در برابر کلید شرطی انعطاف نشان می دهد و عملا در خدمت آن قرار می گیرد به گونه ای که فرد استدلالات خود را کاملا معقول و عین حقیقت می داند.

دارو بعنوان کلید شرطی

بدون شک قسمت عمده ای از تاثیرات روانی ناشی از دارو که موجب شناخته شدن داروهای بی خاصیت گردیده است مربوط به تاثیر دارو بعنوان کلید شرطی است.

پی آمد طبیعی استعمال دارو در اعتقاد افراد جامعه بهبودی است. با این اعتقاد وقتی فردی دارویی استعمال می نماید آنچه که مرتبا به صورت پیوسته تداعی می شود حالت بهبودی قبل از مریض است.

تاثیر ذهنی فرد عوض می شود و وی خود را فردی سالم و یا رو به بهبودی تصور می کند،عکس العملهای اجتماعی متناسب با این تصویر در دیگران برمی انگیزد و مکانیسم خودکار ذهن او در جهت

بهبودی بکار می افتد.

عمل جادوئی بعنوان کلید شرط

یک لوح یا نوشته ساحرانه می تواند به دلایلی نقش یک کلید شرط قوی را داشته باشد که مهمترین دلیل(( جادوگرانه))بودن و اسرارآمیز بودن لوح یا نوشته است

اعتقاد و تکیه عمیق و باطنی فرد به تاثیر یک لوح به همین دو دلیل مربوط می گردد.این اعتقاد و اطمینان همان کلید و رمز ذهنی است که فرد را در جهت رهایی از مشکلی که دارد سوق می دهد.

فردی که به خاطر یک ناراحتی خاص و بیماری به نزد جادوگر می رود با اخذ نوشته ای از او یا نوشیدن نوشابه ای که از دست جادوگر می گیرد

کلید ذهنی او برای بازگشت به حالت قبل از گرفتاری خاصش بکار می افتد و به طرف احساسات،روحیات و وضعیت خوشایند و مطلوب قبلیش حرکت می نماید