مرکز هیپنوتیزم کابوک | انجمن هیپنوتیزم کابوک | بنیانگذار شعبان طاووسی ،پدر هیپنوتیزم 
هیپنوتیزم درمانی
این بخش، علمی ترین و ارزنده ترین مبحث برای پزشکان، بخصوص روان پزشکان است.
دکتر «مایرز» دانشمند ارزنده و بزرگ جهانی هیپنوتیزم با موشکافی و دقت نظر خاصی نظریات تجربی و علمی روزانه خود را بیان داشته که در این مبحث به نظر خوانندگان محترم می رسد.
دکتر «انسلی مایرز» رییس انجمن بین المللی هیپنوتیزم، بالینی و تجربی، کتابی در حدود پانصد صفحه تحت عنوان «هیپنوتیزم در خدمت پزشکی» به رشته تحریر درآورده.
هر کس وقتی این کتاب را به زبان انگلیسی مطالعه می کند از میزان معلومات و اطلاعات، دانش و نبوغ، دقت، موشکافی و باریک بینی عجیب این مرد بزرگ و خارق العاده حیرت و تعجب می کند و بی اختیار زبان به تحسین می گشاید.
و از خود سوال می کند که در دنیا چه مردان بزرگ و خارق العاده ای هستند و این همه دانش و معلومات را در کجا و چطور و چه وقت به دست آورده اند .در این موقع است که انسان به حقارت و بی سوادی و بی اطلاعی خود پی می برد.
چند صفحه از مطالب را خلاصه نموده و با عبارات ساده تری در این جا بیان می دارم، لذا آنچه در این مبحث مطالعه می فرمایید تماماً عقاید و نظرات تجربی این مرد بزرگ دکتر «مایرز» است.
چند فصل اول کتاب مقدمات علمی سنگینی است، و بعد دکتر «مایرز» قدم به قدم برای هیپنوتیزم و معالجه بیمار جلو می آید و چند فصل اختصاص به این موضوع دارد که چرا و به چه علت و چه کسانی برای معالجه به هیپنوتیزور مراجعه می کنند که در این‌جا حذف شده است و قسمت دیگر بحث پیرامون «رابطه پزشک و بیمار» می باشد
که مبحث بسیار مهمی برای پزشکان روانی می باشد.
برای انجام موفقیت آمیز دگر هیپنوتیزم باید هفت گام زیر به صورت متوالی و دقیق اجرا گردد:
- مناظره اولیه، بهتر آماده کردن ذهن بیمار یا pretalk
- انجام آزمونهای هیپنوتیزم از تکنیک های عمیق سازی مثل آزمون چشم اشپیگل
- کانونی کردن توجه (تمرکز ذهن)
- القای خواب هیپنوتیزم
- استفاده از تکنیک های عمیق سازی
- تسهیل پاسخهای ناخودآگاه
- تصدیق خلسه، ارائه تلقین های بعد از هیپنوتیزم و خروج از خلسه.
روشهای مختلفی برای انجام هیپنوتیزم وجود دارد.
هیپنوتیزم درمانی
هیپنوتیزم
علمی و عملی از حدود دو قرن اخیر کشف گردیده است، نظریات متفاوتی از ماهیت هیپنوتیزم و نحوه پیدایش آن به توسط متخصصین ارائه شده که در زیر عمده ترین آنها بررسی می شود. هیپنوتیزم شاخه ای از علم روانشناسی است که در آن به وسیله ی تلقین، شخص از حالت هوشیاری خارج می شود و تحت تسلط شخص هیپنوتیزور در می آید.
هیپنوتیزم یا به طور دقیقتر هیپنوز موجب تسلط دیگری بر فرد نمی شود بلکه دیگری با ضمیر ناخودآگاه آدمی به مکالمه و القای تلقینات می پردازد. همه مکاتب و عرفا به نحوی با هیپنوز درگیر بوده اند . ضمیر ناخودآگاه تنها یک تئوریست که توضیح حقایق روی آن سوار می شودهیپنوتیزور نمیتواند هرآنچه دوست داشت به سوژه تلقین کند.
هیپنوتیزم یک امر خارق العاده نیست. و کارایی عجیب و غریب ندارد. اگر هم اثار غریبی داشته باشد در عده ی کمی دارد و خیلی قابل تکرار و تایید نیست لذا از منظر علم رسمی پاره ای غرایب مشاهده شده درهیپنوز قابل اعتبار و برداشت کلی نیستند.
( مبحث شستشوی مغزی البته در این وادی مطرح است ولی میزان پایداری این کارها باید بیشتر ارزیابی شود.)هیپنوز خواب نیست.امواج مغزی در این حالت با امواج مغزی حالت خواب در بسیاری موارد فرق می کند.از یک منظر هیپنوز با تلقین معمولی هم فرق دارد چرا که مناطقی که بر اثر تلقین تحریک می شود با مناطق تحریک شده هنگام هیپنوز متفاوت است.
در طی این فرآیند، شخص هیپنوتیزور قادر است هر آنچه در نظر دارد به شخص هیپنوتیزم شده القا کند زیرا در این حالت تلقینات هیپنوتیزور بجای حواس بدن عمل می کند و ضمیر ناخودآگاه انسان را تحت کنترل خویش قرار می دهد
تاریخچه
نظرات زیادی دربارهٔ اینکه چه کسی هیپنوتیزم را شروع کرد، وجود دارد. هندو های هند ادعا می کنند که آنها این شیوه را بنیان نهادند و از آن به عنوان یک دارو برای سلامتی استفاده کردند. امروزه این یکی از کاربردهای اصلی هیپنوتیزم است و به روانشناسی مربوط می شود.
اما پیشرفتهای مهم هیپنوتیزم در سال ۱۸۴۲، هنگامی که جیمز برید (James Braid) شروع به بررسی بیشتر آن کرد، رخ دادند.او که «پدر هیپنوتیزم جدید» نامیده می شود اعتقاد نداشت که خواب مغناطیسی باعث هیپنوتیزم می شود و فکر می کرد که خلسه ها فقط یک «خواب عصبی» هستند.
وی در سال ۱۸۴۳ یک کتاب دربارهٔ این موضوع به نام «نوریپنولوژی» نوشت. برخی مسمر را پدر هیپنوز می دانند.می گویند راسپوتین وزیر پر نفوذ دربار روسیه تزاری از این روش در قربانیان خود استفاده می کرده است. کشیش آبه فاریا نیز از متقدمین این روش است.مسمر در دوره ی اوج نظریه پردازی در باب مغناطیس این پدیده را ناشی از مغناطیس حیوانی می دانست.
بعدها روش او توسط شورایی مرکب از بنجامین فرانکلین و گیوتین و … مردود دانسته شد چرا که این افراد فقط علوم ریاضی و فیزیک و طب کلاسیک را علم میپنداشتند. میلتون اریکسون آمریکایی هیپنوتیزم علمی را خیلی توسعه داد.
آلمان نیز در توسعه هیپنوتیزم با روش متفاوتی کوشید. ( ref:فرزان کمالی نیا از استادانش و کتب مربوطه – عضو انجمن تخصصی هینوتیزم ایران)
روش ها
هیپنوتیزم به دو صورت خود هیپنوتیزم و دگر هیپنوتیزم قابل اجرا است.از فواید هیپنوتیزم می توان درمان بسیاری از ناراحتی های روانی را نام برد.به خصوص در هنگام خود هیپنوتیزم، که شخص می تواند به وسیله تلقین، تغییرات مثبتی را در کردار و روحیات خود پدید آورد.
البته خود هیپنوتیزم دارای خطراتی هم هست؛ به این صورت که اگر بدون آگاهی و اطلاعات کافی و با روش های نادرست انجام پذیرد، می تواند اثرات بسیار مخربی بر روی روان انسان به دنبال داشته باشد.هیپنوتیزم معمولا خطرناک نیست.
برخی میگویند در نارسایی مزمن قلبی انجام نگیردو در برخی موارد مثل افراد با شخصیت مرزی یا بردرلاین و اسکیزوفرن و نیز وسواسی گفته می شود صورت نگیرد به دلایلمختلف. استفاده ار هیپنو برای سرگرمی هم به عقیده هیپنوتراپیست ها کنتراایندیکه یا ممنوع است. و کلاً هیپنوتیزم نمایشی را جایز نمیتوانند.
سه فاکتور مهم در هیپنوتیزم عبارتند از تمرکز فوق العاده فکر، انفکاک و تجزیه (جدا شدن ذهنی از محیط پیرامون)، تلقین (چرا که اساس هیپنوتیزم تلقین به نفس است).می توان گفت هیپنوتیزم = تمرکز + اعتقاد + انتظار + تصور + ارتباط
هنگام استفاده از واژه ی مناسب خلسه دقت شود مطالب با موهومات اشتباه نشود. هرچند لفظ خلسه از لفظ trance که از بهت و ترس احتمالا می آید بهتر باشد. خلسه ی عرفانی و احساس خروج روح از بدن احتمالاً از هیپنوز جدا نیست.(فرزان کمالی نیا) المان برای هیپنوز چند مرحله تصور می کند.
وقتی فقط چشم ها را می بنیم حالت هیپنوئیدال است بعد وارد فاز های عمیقتر می شویم و یکی از فازهای عمیق هیپنوتیزم به نام سمنامبولیسم نام دارد(سمنامبول خدای خواب در یونان است) – از هیپنوز در age regration یعنی بازگشت به سنین عقب تر(پس روی سنی) و حتی چند صد سال قبل و پیشروی سنی استفاده می شود البته بازگشت چندصد سال به عقب لزوماً مؤید تناسخ نیست و این مسایل در حد تئوری است و دقیق نیست.
استفاده از هیپنوز در اعتراف گرفتن از زندانی ها و دروغ سنجی معتبر نیست. هرچند گاهی نتایج مفید علم و گاهی نتایج نادرست می دهد. به طور کلی خیلی نمی توان به این مطالب اعتبار کرد.(از فرزان کمالی نیاو ایشان از از کتب و استادان انجمن هیپنوتیزم علمی)
روشهای مختلفی برای القای هیپنوز وجود دارد.
روش تثبیت چشم – روش کیاسون- روشpmr یا شل کردن پیشرونده ی عضلانی- و…. از هیپنوز برای کنترل درد و درمان چاقی و… استفاده می شود البته هیپنوز مفید است ولی معجره نمی کند. کودکان ۸ تا ۱۲ سال بهتر هیپنوز می شود و در سنین بالای ۶۵ هپینوتزیم پذیری کم می شود.
افراد از لحاظ هیپنوتیزم پذیری ۴ گروهند. ۷درصد که نباید هیپنوز شوند یا هیپنوز نمی شوند نظیر عقب ماندگان ذهنی- هفت درصد دیونیسین هستند و استعداد بالایی در هیپنوز دارند.۲۰ درصدآپولونین بوده به سختی هیپنوز می شوند.و درصد بالایی ادیسین هستند یعنی در اواسط طیف hypnotismability قرار دارند.(از دروس انتجن هیپنوتیزم ایران – نگارنده فرزان کمالی نیا)
هیپنوز دو گونه است
هیپنوز سمپاتیک که با تحریک است و در رقصهای برخی بومیان افریقا و سرخپوست و مناطق مختلف حتی جنوب ایران در واقعه از این روشها استفاده می شود(رضا جمالیان) و هیپنوز پاراسمپاتیک که تون پاراسمپاتیک و آرامش را بالا می برد .
در هیپنوز برای هنگ کردن وبای پس نمودن و عبور از کریتیکال فاکولته یا کریتیکال فاکتور یا جاجمنت فاکتور و ضمیز خود آگاه و رسیدن به ضمیر ناخودآگاه از روشهای مختلف از جمله کانفیوژن و … استفاده می شود.
روش کیاسون
یکی از روشهای هیپنوتیزمی رایج در علم هیپنوتیزم روش کیا سون است. این روش ابتکار دکتر سیمون کیاسون ( Simon Chiasson) متخصص بیماری های زنان و زایمان اهل شهر یونگستون ایالات اوهایو آمریکا ( Youngeston Ohio) است , اما دگرگونی در آن برای پزشک یا درمان گر به گونه ای که کاربرد آن راحت تر باشد مجاز است.
دستور کار (Instruction)
به بیمار یاد دهید دستش را مستقیما روبروی صورتش قرار دهد به گونه ای که فاصله دست با بینی تقریبا سی سانتیمتر ( برابر با دوازده اینچ ) وآرنج قدری خمیده باشد, پشت دست به طرف صورت و همه انگشتان در کنار هم قرار گیرند ( انگشتان باز نباشد ).
گفتار یا خطابه (Discourse)
من و شما هر دو به انگشتان دست شما نگاه می کنیم، بزودی می بینیم پرش هایی در انگشتان دست شما شروع و انگشتان دست شما از هم فاصله می گیرند و باز می شوند , و دستتان شروع به حرکت به سوی صورتتان می کند . تا زمانی که چشمان تان باز است فقط به پشت دست تان متمرکز باشید , بزودی می بینید که دست تان به…
نظریه مغناطیس حیوانی
دکتر آنتوان مسمر کاشف این نظریه و پیراوانش معتقدند که ، دلیل خواب هیپنوز ، پیدایش این حالت در شخص ، اثر نیرویی است که از دست ها و چشم های هیپنوتیزور خارج می شود.
به عقیده مسمر کائنات را امواجی فرا گرفته که این امواج در انسان نیز به وفور یافت می شود و اگر این امواج از جسم انسانی به جسم انسانی دیگر وارد شود، می تواند بسیاری از امراض را درمان کند.وی که این امواج را مغناطیس حیوانی نامیده معتقد بود که وجود این امواج در همگان یکسان نیست و همه کس قادر نخواهد بود آن را مهار کرده و از آن استفاده نماید.
نظریه چشم دوختن به نقطه نورانی
دکتر برید ، وین هولت و پیروانشان کاشف این نظریه بودند، آنها معتقد بودند که نگاه مستمر و یکنواخت برشیی نورانی ، اعصاب چشم را خسته میکند و این عمل موجب کاهش فعالیت اعصاب مرکزی می گردد و در نتیجه شخص در حالت هیپنوز قرار می‌گیرد.
برید بر این باور بود که در حالت هیپنوز ، مغز آدمی مجذوب یک فکر می‌گردد طوری که سایر افکار و محرکها روی آن تاثیر ندارد بنابراین وقتی یک فکر تقویت شد، سایر افکار را تحت الشعاع قرار داده و موجب توقف سایر فعالیت ها خواهد شد.
پیشگامان این نظریه می گویند که هیپنوتیزم مجموعه ای از تلقین و تلقین به نفس میباشد. تلقین القای فکری است که بطور ناخودآگاه از قوه به فعل در میآید. تلقین ، ایجاد یک حالت روانی خاصی در فرد است که اثرات تصوری را به عنوان واقعیت قبول می کند.
تلقینات ناشی از القای افکار در افراد و تمایل درونی با اعمال حرکتی که باعث عکس العمل های تحریکی در افراد شود، ماهیت این نظریه را تشکیل می دهد. راه های ایجاد تلقین میتواند، محرک های یکنواخت مانند نوازش بدن و یا محرک های قوی مانند نور شدید و یا صداهای ناگهانی باشد، که روی اعصاب تاثیر می گذارند.
در این نظریه ، هیپنوتیزم یک حالت تمرکز شدید مغزی است، یعنی در حال عادی که مغز افکار زیادی را در خود دارد ولی در حالت تمرکز هیپنوز ، مغز از هیچ چیز اطلاعی ندارد مگر اینکه اطلاعات و مطالبی را در آن تلقین کنیم. در چنین حالتی (خواب هیپنوز عمیق) هیپنوتیزم شونده ممکن است شدیدترین دردها را نیز احساس نکند.
نظریه پاولوف در هیپنوتیزم
این نظریه ، یکی از علمی ترین نظریات در زمینه هیپنوتیزم است. براساس این نظریه حالت خواب در سراسر نیم کره های مغز منتشر می شود.این پدیده بطور ناگهانی صورت نمی‌گیرد و کانونهای فعال و بیدار در مغز باقی می مانند که باعث ایجاد حالتی بین خواب و بیداری می شود و همین نقاط بیدار است که ارتباطی بین فرد و هیپنوتیزم کننده ایجاد می کند.
در این نظریه شخص هیپنوتیزم شونده مانند کسی است که بطور طبیعی به خواب رفته ولی به دلیل وجود نقاط بیدار در مغز ، سخنان عامل را می‌فهمد و نسبت به تحریکات و جریاناتخارجی ، بی توجه است.
نظریات نوین در ارتباط با هیپنوتیزم
نظریات یاد شده هر کدام بخشی از واقعیات خواب هیپنوز را بیان می کند و به تنهایی ماهیت آنرا نمی توانند مشخص نمایند.با تلفیق چند روش باهم می توان افراد را به خوابهای عمیق هیپنوز برد تا جایی که روح از تن جدا شود. (فرا فکنی) برخی سوژه ها حتی به کمک تلفیق نظریاتی هم به خواب هیپنوز نمی روند. اما بعد از چند جلسه ، مقاومت سوژه شکسته شده و حالت خواب عمیق در سوژه ایجاد می‌شود.
ارتباط هیپنوتیزم با خواب مصنوعی
چه عامل یا نیرویی در پیدایش و به وجود آمدن پدیده خواب مصنوعی موثر است؟
تلقین یا حالت ذهنی سوژه و یا اراده سوژه چقدر می توانند موثر باشد؟
ایجاد صدا و هیجانات در سوژه چقدر در درجه خواب سوژه تاثیر دارد؟
چقدر می توان به حقایق این پدیده و پدیده های مشابه اش امیدوار بود؟
آیا این پدیده ها مفهوم و تعریف واحدی را از هیپنوتیزم ارائه می دهد؟
هیپنوتیزم و خود هیپنوتیزم درمانی
هیپنوتیزم درمانی
هیپنوتیزم چیست؟
دکتر لوبا دانشمند آمریکایی در این زمینه می گوید:
چکیده و اصل هیپنوتیزم در ایجاد و خلاقیت یک تمایل و توانایی خلاصه می شود که باید در فرد هیپنوتیزم شونده پدید آید.او باید بتواند از صحبتهای هیپنوتیزور و در ذهن روشن و فعال خود تصویری زنده و واضح بسازد و تمام تخیلات و تمرکز ذهنی خود را تنها در این راستا تجهیز و تمرکز بخشد.
مطالبی که هیپنوتیزور به او ارائه می دهد ممکن است حقایقی قطعی یا سمبولیک باشند. این تصویری که از هیپنوتیزم ارائه گردید، با پدیده هایی که به صورت خودجوش در جریان زندگی روزمره ما به وجود می آیند، مطابقت می کنند.یعنی مواقعی که ما شدیداً توسط جریاناتی که در اطراف ما می گذرد ، جذب می شویم . برای شرح این پدیده بهتر است مطلبی از دکتر کلمن را عیناً نقل کنیم:
در زندگی روزمره ، ما بارها حالت خلسه یا از خود بی خود شدن را تجربه می کنیم. در حالاتی که وقایعی ، به اصطلاح ، ذهن ما را تسخیر می کنند. در این لحظات ما موقتاً آنچه را در اطرافمان می گذرند، فراموش می کنیم.
برای مثال کسانی که مرحله نهایی یک مسابقه فوتبال را در تلویزیون مشاهده می کنند، تمام وجود خود را بر روی بازی متمرکزمی سازند و نسبت به همه چیز، از جمله این که به چه صورتی روی مبل قرار گرفته اند یا این که همسرشان آنها را برای صرف غذا صدا می کند، بی توجه می گردند.
دکتر لوبا در مورد دیگر فرآیند هایی که در زندگی ، ما را جذب می کنند می گوید : بسیاری از ما در برخی از موقعیت ها، حالت عدم احساس درد یا حالت بی حسی را تجربه کرده ایم. مثلاً موقعی که عمیقاً مجذوب یک داستان پلیسی می شویم، برخی دردهای سبک بدنی را حس نمی کنیم.
در بعضی از موقعیت ها از جمله در لحظاتی که عمیقاً مجذوب صحبت های دوستی می شویم، ممکن است صدای زنگ یا صدای فردی که مستقیماً ما را صدا می کند، نشنویم. عکس این حالت هم وجود دارد.
در لحظاتی از زندگی تمام توجه خود را معطوف به احساس نامطبوعی کرده ایم. مثلا انتظار درد روی صندلی دندان پزشک یا توجه برای احساس بو یا طعمی ناخوشایند و حصول این احساس در پی آن.
در لحظاتی که فردی قانع شده یا به او تلقین شده که از عهده کار خاصی بر نمی آید،نمی تواند به خوبی آن کار را هر چند ساده و آسان هم باشد، انجام دهد.ولی اگر ما اعتماد به نفس خودمان را به دست آوریم و مطمئن شویم که قادر به انجام این کار هستیم، حتما در انجام آن توفیق پیدا می کنیم.
باورهای نادرست درباره هیپنوتیزم
هنوز برخی تصور می کنند به هنگام هیپنوتیزم ، یک فرد مقتدر و ماهر به طور فعال ، فردی را که حالت تسلیم به خود گرفته ، کنترل می کند.این تصور از واقعیت علمی به دور است. تصور وجود یک هیپنوتیزور با قدرت زیاد و اسرار آمیز در مقابل فردی ضعیف و مقهور ، به قرن هجدهم باز می گردد که هیپنوتیزم با استفاده از ” نیروهای مرموز ” ومغناطیسی صورت می گرفت.
هیپنوتیزور در آن عصر، انسانی با قدرت جادویی و غول آسا بود که با وسایل اهریمنی، اراده و روح انسان های دیگر را کنترل و اداره می نمود.نظریه جدید درباره هیپنوتیزم و هیپنوتیزور با این باورهای قدیمی فاصله بسیار زیادی دارد.
هم اکنون بسیاری از روان پزشکان و روان شناسان از این نظریه طرفداری می کنند که : هیپنوتیزور تنها نقش راهنما و هدایت کننده را در برقراری حالت هیپنوتیزم ایفا می کند و ” کار اصلی” را در این جریان خود فرد تحت هیپنوتیزم انجام می دهد.
هیپنوتیزم شدن، نشانه ضعف روحی نیست!
همانطور که دکتر اشپیگل اظهار می دارد:
هیپنوتیزم شدن نشانه سطح بالایی از هوش و استعداد و نمایانگر قدرت و قابلیت فرد در انجام تمرکز است.
نحوه ایجاد هیپنوتیزم و امکانات درمانی آن
بیمار در صورت تشخیص پزشک معالجش و تمایل خودش می تواند از هیپنوتیزم در برنامه درمانش استفاده کند. برای انجام موفقیت آمیز جریان درمان بیمار باید:
– ذهن خود را از کلیه افکار انحرافی خالی و پاک کند.
– به اصالت علمی هیپنوتیزم و قابلیت عملی هیپنوتیزور اعتقاد و ایمان داشته باشد.
– به اندازه کافی قدرت تمرکز و تصور داشته باشد.
– به برنامه ای که هیپنوتیزور برای درمان بیماری و یا رفع مشکل او مطرح کرده، مطمئن باشد.
در مورد و شرایط زیر هیپنوتیزم اثرات درمان کننده اثبات شده ای دارد:
– درمان پرخوری و چاقی
– ترک اعتیاد به دخانیات ، الکل و بسیاری از مواد مخدر
– درمان بی خوابی
– معالجه حالات اضطرابی
– درمان حالات هیجانی
– معالجه افسردگی
– درمان ضعف و فقدان اعتماد به نفس
– ایجاد انگیزه و امید
– درمان وسواس و رفتارهایی که فرد به صورت اجباری انجام می دهد
– درمان عادت جویدن ناخنها
– معالجه عدم قدرت در تمرکز فکری
– درمان لکنت زبان در مواردی که نقص عضوی در کار نباشد
– درمان حالاتی که فرد در شناخت هویت خود دچار مشکلاتی شده است
– درمان انواع ناتوانی ها و مشکلات جنسی
تشریح علمی پدیده هیپنوتیزم:
در بررسی های تاریخی به پدیده های برخورد می کنیم که در هاله هایی از ابهام و تعابیر درست و نادرست قرار گرفته است.این هاله های ابهام انگیز شرایطی را باعث می شوند که مرزهای واقعی این پدیده ها در هم شکسته و جایگاه واقعی آنها معرفی نگردد. علل به وجود آمدن این شرایط ابهام انگیز عظمت برخی از این پدیده ها و جاذبیت آنها و عدم توانایی در فهم و شناخت کامل آنهاست.
یکی از این پدیده ها هیپنوتیزم است. پدیده هایی که همواره مورد توجه عام و خاص و تعابیر مختلف بوده است. عده ای این پدیده را نفوذ مغناطیسمی ، عده ای جادو، عده ای یک رابطه خاص درونی و روحی و عده ای یک رفلکس شرطی شده در قبال تلقینات خاص می دانند.وقتی دکتر آنتون مسمر طبیب اتریشی در سال ۱۷۷۵ میلادی پدیده ای به نام ”مانیه تیزم” که امروزه آن را ”هیپنوتیزم” می نامند را کشف کرد واقعا نمی دانست که چه چیزی را کشف کرده است.
حتی بسیاری از علمای علاقمند به این پدیده نیز واقعا نمی دانستند که این پدیده چگونه به وجود می آید. دکتر مسمر تصور می کرد راه جدیدی را برای معالجه امراض روانی کشف کرده است.
ولی متوجه نبود که پدیده عظیمی را کشف کرده که دهها راه دیگر از آن منشعب می شود و معالجه امراض یکی از آنهاست و دهها علم دیگر که احیانا” هیچ ارتباطی با طبابت نیز در آن وجود دارد. هیپنوتیزم یک حالت روحی خاص شبیه به خواب آلودگی است.
یک حالت سرشار از آرامش و بدور از تفکرات گوناگون. در حالت هیپنوتیزم تفکرات فرد صرفا” معطوف و متمرکز بر صحبت های هیپنوتیزم کننده یا هیپنوتیزور می باشد.
برخی از نظریه پردازان اعتقاد دارندکه در حالت عادی فرد دارای یک توجه تعمیم یافته است و تقریبا” به بسیاری از موضوعات اطراف خود توجه نسبی دارد و صرفا” متمرکز به یک موضوع خاص نیست و اگر هم بخواهد به موضوع خاصی متمرکز شود این تمرکز باعث قطع توجه کلی از موضوعات اطراف نمی شود.
در حالت عادی فرد ضمن تمرکز نسبی به یک موضوع خاص بطور اتوماتیک روی موضوعات و شرایط اطراف نیز توجه دارد.
ولی در حالت هیپنوتیزم شرایطی در فرد ایجاد می شود که می تواند روی یک موضوع یا موضوعات خاص تمرکز بدهد و تقریبا” توجه نسبی به موضوعات و شرایط اطراف قطع شود.در حالت هیپنوتیزم ذهن قادر خواهد شد صرفا” روی یک موضوع یا تعداد محدودی از موضوعات متمرکز شود و توجه نسبی به محیط و اطراف تقریبا” قطع می شود.
بدین ترتیب تمرکزی که فرد در حالت هیپنوتیزم می تواند داشته باشد قویتر از حالت عادی است. در حالت هیپنوتیزم تلقین پذیری فرد و قدرت تخیلات و تصویر سازی ذهن افزایش می یابد و هرچه درجه هیپنوتیزم عمیق تر شود این خصوصیات نیز قویتر می گردند. در همین راستا برخی از نظریه پردازان اعتقاد دارند که هیپنوتیزم چیزی جز یک تمرکز برتر نیست یا به عبارتی:
“Hipnotism is a Super Concentration”
هیپنوتیزم درمانی
