توجیه علمی انرژی ریکی

توجیه علمی انرژی ریکی

امروزه ، علم بشر به واسطه ی پیشرفتهای اخیرخود،

به درک بعضی از ابعاد شفابخشی(Healing) نائل آمده است.

یکی از روشهای بسیار کهن شفابخشی با قدمت چندین هزارساله

که از حدود صد سال پیش تاکنون در سراسر دنیا و به خصوص در

کشورهای پیشرفته (در زمینه طب و تکنولوژی بشری)

مورد توجه بسیار قرار گرفته، سیستم انرژی بخشیِ ریکی است.

در این مقاله و همینطور در مقالات بعدی به دیدگاههای علمی

و تحقیقات بالینی معتبری که شفابخشی و به خصوص سیستم ریکی

( یک روش ساده ، جامع و درعین حال قدرتمند) را توجیه می نمایند ،خواهیم پرداخت.

در حال حاضر ، مهمترین دیدگاه برای فرمول بندی کردن نحوه عملکرد ریکی،

میدانهای الکترومغناطیسی حاصله از کلیه موجودات زنده است.

پروفسور جیمز اوشمن(James Oschman Ph.D).

در کتاب اخیر خود به نام “مبانی علمی طب انرژی بخشی”

Energy Medicine, The Scientific Basis

به این موضع شگفت انگیز اشاره می کند.

البته حضور و انتشار جریانهای الکتریکی در بدن انسان،

از مدتها پیش به یک حقیقت علمی تبدیل شده است.

این جریانها که در مسیر سیستم عصبی حرکت می کنند،

یکی از راههای خود تنظیمی بدن برای رسیدن به تعادل و هماهنگی لازم محسوب می شوند.

به عبارت دیگر پیامهای عصبی که از مغز منشاء می گیرند،

از طریق سیستم عصبی که با تمامی بافتهای بدن در ارتباط می باشد

به کلیه اعضا و اندامها رسیده و موحب تنظیم فعالیتهای بدن می شوند.

از سوی دیگر الکتریسیته قلب نیز توسط پلاسمای خون

و از راه عروق و مویرگهای خونی که مجموعاً بیش از ۵۰۰۰۰ مایل

( هر مایل معادل ۱۶۰۹ متر) درازا دارند به سایر قسمتهای بدن منتشر می گردد.

این راه ، دومین مسیر ( البته به صورت فرعی) برای جاری شدن جریانهای الکتریکی به حساب می آید.

این جریانها نه تنها در داخل سلولها بلکه در اطراف همه سلولهای بدن انتشارمی یابند.

از طرفی بسیاری از سلولها ، حاوی کریستالهایی به فرم مایع می باشند .

این کریستالهای زنده ، در غشاهای سلولی ، غلاف های میلین اعصاب

و بسیاری از نقاط دیگر به طور پراکنده یافت می شوند .

تمامی کریستالها ، هنگامی که به نوعی تحت فشار قرارگیرند ،

در پاسخ واکنشی تحت عنوان « تأثیرات پیزو الکتریک»از خود نشان خواهند داد.

به همین ترتیب ، کریستالهای مایع درون سلولهای بدن انسان

نیز به طور مداوم در حال تولید جریانهای الکتریکی همگرایی هستند

که همانند لیزر، فرکانسهای حاصله از آنها در محدوده مشخصی قرار دارد.

.

این ارتعاشات لیزر مانند قادرند علاوه بر حرکت در درون بدن،

به محیط اطراف نیز منتشر شوند.

این واقعیت ،‌ تداعی کننده تأثیرات بالقوه‌ شفا دهنده کوبش بر روی طبل است.

هنگامی که فشارهای کوبشی حاصل از ضربان طبل به بافتهای بدن انسان می رسد،‌

جریانها و میدانهای الکتریکی آهنگین ( ریتمیک )‌ خاصی دربدن ایجاد می شود

که بطور مستقیم درفعالیت بیولوژیک آن بافتها تأثیرمی گذارد .

دومین محیط از سیستم عصبی بدن انسان،‌

غلاف عصبی (‌ پری نوریوم)‌ نام دارد که متشکل از یک لایه بافت همبندی و پوشاننده سیستم عصبی است .

رابرت بکر( Robert o. Becker ) در مجموعه ای از مقالات به شرح این موضوع پرداخته است :

بیش از نیمی از سلولهای مغزی را سلولهای پری نوریال تشکیل می دهند.

پری نوریوم که توسط امواج مغزی کنترل می شود با تأثیر بر جریانهای الکتریکی ،

مستقیماً‌ در فرایند شفابخشی دخالت دارد.

هرگاه یکی از قسمتهای بدن دچار آسیب می گردد،

سیستم پری نوریال در آن موضع خاص، نوعی پتانسیل الکتریکی به وجود می آورد که

اولاً بدن را نسبت به آسیب وارده آگاه می سازد و

ثانیاً‌ سلولهای بازسازی کننده نظیر گلبولهای سفید خون ، فیبرو بلاستها و ماکروفاژها را به محل مورد نظر جذب می نماید و

در نهایت همگام با ترمیم یافتن ضایعه ، پتانسیل الکتریکی موضع نیز تغییر می یابد .

سیستم پری نوریال ، همچنین نسبت به میدانهای مغناطیسی بیرونی بسیار حساس و پاسخگو است.

هنگامی که جریان الکتریکی از داخل یک جسم هادی الکتریسیته عبور می کند ،

یک میدان مغناطیسی در اطراف آن جسم تشکیل می گردد .

به همین نحو ،‌ جریانهای الکتریکی که در درون بدن انسان در حرکت می باشند

نیز در داخل و اطراف بدن ، میدانهای مغناطیسی خاصی

به نام ‌میدانهای بیومغناطیسی (Biomagnetic Fields) به وجود می آورند .

دکتر جان زیمرمن (Dr. John Zimmerman) در دانشکده پزشکی دانشگاه کلرادو در شهرDenver ایالات متحده.

به منظور درک بهتر نحوه عملکرد بدن وتشخیص عمیقتر بیماریها،

با استفاده از دستگاهی به نام (Super Conducting Quantum Interference Device) SQUID

یا دستگاه فوق هادی با تداخل کوانتومی ) اقدام به اندازه گیری دقیق میدانهای بیومغناطیسی بسیاری از اعضای بدن ،

از جمله مغز و قلب نموده است .

توجیه علمی انرژی ریکی

قلب دارای میدان مغناطیسی پرقدرتی است که تا فاصله ۱۵ فوتی ( هر فوت معادل ۴۸/۳۰ سانتیمتر )‌ ادامه دارد.

مغز و کلیه ی ارگانهای بدن نیز دارای میدانهای بیومغناطیسی مخصوص به خود هستند

که آنها را احاطه نموده و با یکدیگر در تعامل می باشند .

هر ارگان ، فرکانس ویژه ی خود را دارد که بیانگر وضعیت سلامت آن است .

اما در شرایط بیماری،این فرکانس دچار تغییرمی شود.

مجموعه تمامی میدانهای بیومغناطیسی بدن،

تشکیل یک میدان بیومغناطیسی تجمع یافته ی بزرگ را می دهد

که بدن انسان را احاطه می نماید و در واقع بسیار مشابه با

همان پدیده ای است که (هاله Aura) نامیده می شود .

به این ترتیب ، میدان بیومغناطیسی مورد نظر می تواند یکی از اجزای مهم هاله قلمداد شود ،

گر چه که ممکن است ابعاد دیگری نیز در این مقوله دخیل باشند.

میدانهای بیومغناطیسی انسان با میدانهای مشابه در اطراف او

نظیر میدانهای بیومغناطیسی سایر انسانها در تعامل متقابل است .

این اصل در علم فیزیک ،‌ القاء (Induction) نامیده می شود

و به این معنی است که هر میدان مغناطیسی می تواند

باعث القای تغییراتی در قدرت و نیز فرکانس جریانهای الکتریکی

در جسم هادی مر بوط به میدان مغناطیسی مجاور خود (‌در اینجا بدن انسان دیگر) ‌گردد.

به همین منوال میدان بیومغناطیسی یک فرد هم قادر است از طریق فرایند القاء،‌

تأثیراتی را بر روی میدان مغناطیسی فرد دیگر چه از نظرذهنی_روانی ( دگرگونی در احساس سلامت ، میزان احساس خوشایند او …)

و چه از لحاظ جسمی (کیفیت عملکرد ارگانها و بافتهای بدن وی)،بگذارد.

آگاهی از این اصل از یک سو تعریف مناسبی را از واژه ی مصطلح شخصیت مغناطیسی

(Magnetic Personality) خاص هر انسان ، برایمان ارائه می دهد و از سوی دیگر،

‌نحوه ایجاد تأثیرات درمانی مستقیم یک انسان بر روی انسان دیگر را به صورت علمی توجیه می کند.

تا به اینجا دریافتیم که از دیدگاه علمی،‌ وجود یک انسان به محدوده پوست او ختم نمی شود

بلکه به فضای اطراف او نیز گسترش می یابد .

تا بحال همه ما هنگامی که حضور فرد دیگری را بدون دیدن او در نزدیکی خودمان احساس کرده ایم ،‌

بر این واقعیت صحه گذاشته ایم، اما امروزه این مقوله به عنوان یک اصل علمی پذیرفته و ثابت شده است .

دستها نیز توسط میدان مغناطیسی مخصوص به خود احاطه می شوند .

بررسی میدان مغناطیسی حاصل از دستان یک فرد شفاگر (Healer) در حین انجام درمان نشان می دهد که

این میدان به وضوح قوی تر از میدان مغناطیسی دستان افراد معمولی است.

در این بررسی از یک مغناطیس متر ساده، شامل دو عدد سیم پیچ 80 هزار دور متصل

به یک تقویت کننده استفاده شد و نتیجه ی حاصله ،

گویای این واقعیت بود که دستانِ فردِ شفاگر دارای میدانی با قدرت 2000 گاس (gauss ) بود

که هزار بار قوی تر از هر میدان مغناطیسی دیگری است که از بدن انسان به بیرون امتداد می یابد.

فرکانس این میدان نیز متغیر ( بین 3 تا 30 هرتز) و عمدتاً‌ در محدوده 8 ـ 7 هرتز در نوسان بود .

انرژیِ شفادهنده دستها حداقل تا حدودی توسط سیستم پری نوریال ایجاد می شود.

این سیستم همان طور که قبلاً توضیح داده شد ، رشته های عصبی را پوشانیده

و ‌در بدن به عنوان مسیری برای هدایت جریانهای الکتریکی تحت کنترل تالاموس مغز ، عمل می کند.

پاره ای از شواهد حاکی از این است که سایر فرمهای انرژی به غیر از نوع بیومغناطیسی‌ نظیر امواج مادون قرمز،‌

مایکرویو و بعضی دیگر از پرتابهای فوتونی ‌نیز از دستها خارج شده،

تأثیرات درمانی خود را در سیستمهای بیولوژیک (زیست شناختی)‌ بدن به دنبال دارد.

این دستاورد با تئوری متافیزیکی (و کل نگر) رایج مبنی بر اینکه بیماری

ابتدا در هاله ی انرژی یا میدان بیو مغناطیسی انسان ایجاد شده و سپس در جسم فیزیکی بروز می کند ،

کاملاً هماهنگ و مطابق است .

هنگامی که شفاگر، دستان خود را به منظور درمان در مجاورت یک عضو غیر سالم قرار داده،‌

شروع به شفابخشی می کند، میدانِ مغناطیسیِ خارج شده از دستان او

که به مراتب قویتر از میدانِ مغناطیسی حاصل از عضو بیمار می باشد،

با در برداشتن فرکانسهای طبیعی و سلامت بخش مورد نیاز آن عضو،

تأثیر درمانی خود را آغاز می کند و نهایتاً‌ با مکانیسمِ القایی ،

فرکانسِ طبیعی را به عضو بیمار بازمی گرداند .

این تنظیمِ فرکانس ، به نوبه خود بر جریانهای الکتریکی سلولها و سیستمِ عصبیِ عضوِ مربوطه

و همینطور فعالیتِ بیولوژیک آن عضو تأثیر می گذارد و به این ترتیب ، درمان صورت می گیرد.

توجیه علمی انرژی ریکی

تحقیقات به عمل آمده نشان می دهد که فرکانسهای شفابخش برای بافتهای مختلف بدن عبارتند از :

فرکانسِ معادلِ دو هرتز برای رشته های عصبی ،

فرکانسِ معادلِ هفت هرتز برای استخوانها ،

فرکانسِ معادلِ ده هرتز برای رباطها

و فرکانسِ معادلِ پانزده هرتز برای مویرگها.

درهنگامیکه شفاگر به منظور یافتن نواحی نامتعادل و گرفتار در یک بیمار ،

به اسکن نمودن بدن او می پردازد ، فرایند القای میدانهای بیومغناطیسی در جهت معکوس اتفاق می افتد.

در این شرایط، شفاگر کف یک یا دو دست خود را در فاصله ی چند سانتیمتری بدنِ بیمار به آرامی حرکت می دهد

و درهمین حال به احساسی که درکفِ دستِ او ایجاد می شود توجه می کند (اسکن بیوسن)‌.

در این حین، میدان بیومغناطیسی بیمار تغییراتی را در میدانِ کفِ دستِ شفاگر ایجاد می کند

و این تغییرات توسط شفاگرحس می شود و به این ترتیب او قادر خواهد بود

نواحی دچار عدم تعادل و تحت فشار را در میدان بیومغناطیسی بیمار تعیین نماید.

یکی از ویژگیهای منحصر به فرد رِیکی این است که برای انجام آن باید ابتدا توسط استاد،

یک جلسه همسویی (Attunement) برای شفاگر برگزار گردد.

همچنین برای انجام رِیکی نیازی به ذهنِ آگاهِ شفاگر نیست،

بلکه انرژیِ رِیکی خود به خود جریان می یابد و به هیچ عنوان

از انرژی شخصی فردِ شفاگر استفاده نمی کند.

حال ببینیم فرایند همسویی و درمان در رِیکی چگونه صورت می پذیرد.

همسویی می تواند ابعادی نهفته از درون هر یک از ما را

که دارای درک بالاتری از کلیت وجود، سلامت و شفای واقعی است،‌ بیدار نماید.

با توجه به اینکه آگاهی، از فضایی ورای ذهن هوشیار ما منشاء‌ می گیرد،‌

می توانیم چنین نتیجه گیری کنیم که سرچشمه ی آگاهی

در واقع همان منشاء اَبَر هوشیارِ درونِ وجود ماست.

از سوی دیگر، با دانستن اینکه رِیکی از انرژی فردِ شفاگر نمی کاهد،

به این نتیجه می رسیم که پدیده همسویی در واقع انرژی متفاوتی را

نسبت به آنچه برای فعالیتهای روزمره مان استفاده می کنیم ، فعال می سازد.

همه ی ما انسانها پتانسیل های نهفته ای داریم

که در اکثریت افراد غیر فعال است و نیاز به بیدار شدن دارد.

اَبَر هوشیاری می تواند عملکرد تالاموس و سیستم

پری نوریال را به نحوی هدایت کند که انرژیِ رِیکی را ایجاد

و آنرا از طریق دستانِ فردِ شفاگر به عضو مبتلا برساند.

با بیان ساده تر می توان انرژی رِیکی را مجموعه ای ویژه از انرژی بیومغناطیسی

و سایر انرژی هایی دانست که ذهن اَبَرهوشیار،‌

کیفیت آنها را دقیقاً متناسب با نیازِ عضوِ مبتلا که در زیرِ دستانِ شفاگر قرار دارد،

تعیین نموده و فرایند درمان را آغاز و تکمیل می نماید.

بنابراین می توان چنین تصور کرد که هر چه ابعاد عالی ترِ ذهنِ اَبَرهوشیار

برای ایجاد مجموعه هایی قویتر و مؤثرتر از انرژی از لحاظ فرکانس و قدرت، بیدار شود،

می توان در موارد بیماریهای سخت و پیچیده، با سرعت بیشتری به درمان بیماری پرداخت.

در این صورت شفابخشی، شامل ترکیبی از عشق، همدردی و محبت خواهد بود

که عضو آسیب دیده را هر چه بیشتر برای ترک الگوهای قدیمی و بازگشت به سلامتی تشویق می کند.

یک درمانِ شفابخشیِ مؤثر و قوی، قابل تشبیه به تعمیرکارِ فوق العاده ماهری است

که بر اساس تجربه و درک بیشتر خود،‌ قادر به انجام تعمیراتی می باشد که از عهده سایر تعمیرکاران خارج بوده است.

وقتی به تدریج آگاهی خود را افزایش داده و عمیق تر از پیش به شفابخشی خود می پردازیم،

پتانسیلی که در درونمان به عنوان یک شفاگر وجود داشته،‌ هر چه بیشتر بیدار می شود

تا جایی که ما را قادر می سازد با ابعادی متعالی تر از ذهن اَبَرهوشیارمان

ارتباط برقرار نموده، مهارتهای والاتری را کسب نماییم.

یکی از توانایی های بسیار جالب رِیکی همچون سایر روشهای انرژی بخشی، درمان از راه دور است.

همانگونه که پیشتر توضیح داده شد، نحوه درمان از طریق دست ها

هنگامی که شفاگر در مجاورت فرد بیمار قرار گرفته باشد

از طریق تأثیرات القایی میدانهای بیومغناطیسی آنها قابل درک است،

اما درمان از راه دور را درشرایطی که ممکن است شفاگر نه تنها کیلومترها

از بیمار خود فاصله داشته باشد بلکه نسبت به هم در دو سوی مختلف کره زمین باشند،

از نظر علمی چگونه می توان توجیه کرد؟‌

احتمالاً‌ درمان از راه دور بواسطه امواجِ اسکالر

(Scalar Waves: امواج الکتریکی با پایداری بالا که می توانند بدون نیاز به سیم برق

و بدون تبعیت از معادله ریاضی انتشار امواج با سرعتی معادل یک و نیم برابر سرعت نور در فضا حرکت کنند .

کشف این امواج، دستاوردی مهم و نوین در فیزیک مدرن بشمار می آید) صورت می گیرد.

هنگامی که دو میدان مغناطیسی متمایز،‌ دارای فرکانسی کاملاً‌ مشابه بوده

و دقیقاً از فاز خود خارج باشند، نهایتاً یکدیگر را حذف می کنند،‌

اما این حذف متقابل، تأثیرات آن دو میدان را از بین نمی برد،

بلکه پتانسیل آنها همچنان موجود است و این پدیده منجر به ایجاد امواج اسکالر می گردد

که برخلاف امواج مغناطیسی (‌که با الکترونها در ارتباطند)‌ با هسته اتمها در تعامل قرار می گیرند.

این امواج نه تنها توسط قفسهای الکتریکی فارادی(Faraday Cages 1) یا سایر موانع شناخته شده متوقف نمی شوند

بلکه خود را بدون کوچکترین افت انرژی و با همان قدرت اولیه (صرفنظر از بعد مسافت)، به هدف مورد نظر می رسانند.

همچنین ثابت شده است که امواج مورد نظر،‌ با تأثیر بر روی بافتهای زنده بیولوژیک،

روند ترمیم و درمان را تسریعمی نمایند.

بنابراین ممکن است همانطور که دکتر جیمز اوشمن معتقد است

امواجِ اسکالر،‌ منشاء بنیادینِ درمان و ترمیم در بدن موجودات زنده باشند.

علیرغم اینکه تئوریهای حاضر، تا حدودی توجیه کننده مکانیسم درمان از طریق شفابخشی می باشند،‌

هنوز یک جنبه از شفا بخشی و کار فراطبیعی (معنوی) به صورت رازی بزرگ باقی مانده است.

تولید میدانهای بیومغناطیسی و امواجِ اسکالر وابسته به جسم فیزیکی انسان و یا دستگاههای فیزیکی است،

در حالیکه بسیاری از شفاگرهای روحی، برای دریافت و هدایت انرژی،

با موجوداتی متعالی تر،که فاقد هر گونه جسم فیزیکی می باشند ارتباطی مستقیم برقرار می کنند.

از دیدگاه علمی نه تنها مکانیسم ایجاد انرژی توسط این موجودات،

بلکه حتی وجود آنها نیز، قابل توجیه نمی باشد.

لذا هنوز برای درک عمیق تر شفابخشی و طبیعت آگاهی،

زمینه های تحقیقاتی گسترده ای در پیش روی علم نوین قرار دارد.

بافتهای زنده ی بدن که متشکل از مولکول ها و اتم ها هستند،‌

مستقیماً‌ در اتصال و تأثیرپذیری از تمامی نیروهای موجود در طبیعت می باشند.

همگام با تکامل موجودات زنده، نیروهای مختلف، اعم از نیروهای شناخته شده

و نیروهای مرموز و ناشناخته برا ی عملکرد بدن با یکدیگر ترکیب شده اند

و طبیعتاً‌ با مطالعه موجودات زنده و به ویژه انسان،‌

فرصتی بسیار خوب برای درک عمیق ترین و مرموز ترین نیروهای کیهانی به ما عطا خواهد شد.

این شانس برای ما وجود دارد که همگام با پیشرفت تحقیقات علم بشری

در مورد شفاگری و عوالم روحی،‌ کشفیات حیرت آوری به وقوع بپیوندد

که با گسترش آگاهی ذهن ما انسانها،‌ تحولی متعالی را

برای ادامه ی حیات بر روی کره ی زمین برایمان به ارمغان آورد.

– نویسنده : ویلیام لی رند

– برگردان و اقتباس : دکتر کیارش ساعتچی

– برگرفته از کتاب جوهره رِیکی تالیف والتر لوبک. فرانک آرجاوا پیتر. ویلیام لی رند