مرکز هیپنوتیزم کابوک | انجمن هیپنوتیزم کابوک | بنیانگذار شعبان طاووسی ،پدر هیپنوتیزم 
روشهای صحیح تنفس
هر نفسی که فرو می رود ممدّ حیاتست و چون بر می آید مفرّح ذات پس در هر نفسی دو نعمت موجودست و بر هر نعمتی شکری واجب.
تنفس کاملیعنی استفاده درست از تمام اعضای تنفسی در تنفس عمیق.
ندرتاً به کتاب یا مرکز آموزشی برمی خوریم که بحث آن راجع به سلامتی و بهداشت و خوب زیستن بوده و صحبتی از اهمیت تنفس عمیق در آن نشده باشد.
تنفس عمیق می تواند:
- باعث افزایش سلامتی و
- طول عمر شود.
تنفس ناقص و ضعیف:
- ضعف بدن،
- عصبانیت و کمبود کارایی مغز را سبب می شود.
اعضایی که در تنفس بطور مستقیم و غیر مستقیم دخالت دارند عبارتند از:
ستون فقرات،
گردن،
قفسه سینه،
شکم،
شانه ها،
عضلات پشت،
بین دنده،
و دیافراگم.
می توانیم بدن خود را به کوره ای تشبیه کنیم که سوخت آن را از راه غذا و هوای آن از تنفس تأمین می شود و احتراق حاصل از آن ، دمای ۳۷ درجه بدن را موجب می شود.
این گرمای ثابت و ملایم که بجز مواقع بیماری، همیشه تقریبا ً یکنواخت است، به انواع انرژی که به همه آنها نیاز داریم، تبدیل می شود. اگر اکسیژنی که به این کوره می رسد، مقدارش کافی و میزان سوخت آن نیز مناسب باشد، مقدار انرژی حاصل از این اشتعال نیز در حد احتیاجات ضروری ما خواهد بود.
زیرا عمل تنفس یعنی کانال هدایت و جذب اکسیژن به کوره ی حیات.
پس تنفس اگر کامل باشد، می تواند در تأمین انرژی یا نیروی حیات نقشی مستقیم و مؤثر داشته باشد.
تنفس کامل هنگامی به درستی انجام می شود که تمام بخشهای تنفسی که به آنها اشاره شد، آماده باشند. در این حالت حجم هوای پویا و قابل تهویه شش ها بیشتر می شود، کارایی دستگاه تنفس افزایش می یابد. در نتیجه ورود اکسیژن و پیامد آن ، ساخته شدن انرژی حیاتی در بدن افزایش یافته که آن نیز موجب شادابی و سلامت جسم می گردد.
مرکز تنظیم کننده ضربان قلب و تنفس در زیر مخچه (بصل النخاع) قرار دارد. هنگامی که بازده تنفس ها پایین است، اکسیژن کافی به خون نمی رسد و بصل النخاع بطور خودکار ، کار دستگاه تنفس را بالا می برد تا کمبود اکسیژن تأمین شود، زیرا مراکز تنظیم کننده و حافظ حیات در مغز ، در هر صورت می خواهند گرمای طبیعی ۳۷ درجه بدن را بطور ثابت حفظ کنند.
در این حالت جهت تأمین این کمبود ، تعداد تنفس در هر دقیقه بالاتر از میزان عادی آن می شود ، و چون کار دستگاه تنفس و قلب بهم مربوط است ، تعداد ضربان قلب نیز افزایش پیدا می کند، زیرا جریان خون حامل اکسیژن اندک ، باید سریع تر به بافت های بدن برسد و سرعت در رسیدن اکسیژن این کمبود را جبران می کند.
بنابراین مانع از نقصان پیدا کردن حرارت کوره ی زندگی می شود. در این حالت دستگاه تنفس و قلب
در تمام لحظات حتی در مواقع استراحت، کار سنگین و غیر طبیعی دارند. اینگونه افراد همیشه دارای تنفس های ناهنجار و تند و ضربان قلب بالا هستند
و طبیعی است که اعصاب و ذهن نا آرام و عمر کوتاه پیامد آن می باشد.
نقطه مقابل این حالت هنگامی است که شش ها در یک تنفس، اکسیژن کافی جذب کرده ، آن را به جریان خون می فرستند. در این حالت بر اثر ازدیاد اکسیژن، مرکز تنظیم کننده یعنی بصل النخاع برای ثابت نگه داشتن حرارت طبیعی بدن، دستور کاهش فعالیت را به دستگاه تنفس می دهد.
و در چنین بدنی چون تنفس ها دارای بازده زیاد هستند و خود به خود در هر تنفس مقدار زیادی اکسیژن وارد خون می شود، تعداد تنفس کاهش پیدا می کند، در نتیجه تعداد ضربان قلب پایین تر از حد معمول آن می آید.
نتیجه می گیریم:
- حرارت یا کوره ی زندگی تحت هر شرایط که شده باید دمای ثابت خود را برای حفظ حیات نگه دارد، حتی به بهای اضافه کار کشیدن از دستگاههای حیاتی مثل قلب و شش.
- قلب و دستگاه تنفس به هر اندازه قویتر و سالم تر باشند، کارکرد آنها از نظر تعداد ، کاهش پیدا می کند و برعکس .
- انجام دادن تمرینات بدنی و تنفسی مناسب مانع اضافه کار و فشار غیر طبیعی به دستگاههای حیاتی و مراکز حیات شده ، نیروی حیاتی در مراکز حیات ذخیره شده ، طول عمر مفید زیاد خواهد شد.
- کار دستگاه تنفس و قلب به یکدیگر مربوط بوده، کم کاری یا پر کاری هریک در دیگری اثر مستقیم می گذارد .
- دستگاه تنفس و قلب با سیستم عصبی و ذهن، ارتباط نزدیکی دارند و ناآرامی و آرامش یکی در دیگری اثر مستقیم می گذارد.
▪ تنفس کامل
در حالیکه کف هر دو پایتان بر روی زمین است ، راحت بر روی صندلی بنشینید. به تنفس خود توجه کنید. بگذارید تنفستان آهسته، عمیق و آرام شود.
توجه کنید که عضلات سینه و شکمتان چه کاری انجام می دهند. تنفس کامل مستلزم حرکت عضلات شکم است.
دستهایتان را بر روی شکمتان قرار دهید و بادکنکی را تصور کنید که از هوا پر و سپس خالی می شود.
با هر نفسی که به آهستگی از طریق بینی تو می دهید، با جلو دادن آرام شکمتان، بگذارید که این بادکنک پرباد شود. برای این کار زیاد تقلا نکنید.
با احساس اینکه بادکنک شکمتان خالی از هوا می شود، نفس تان را بیرون بدهید. در اینجا نیز تقلا نکنید بلکه عمل تخلیه را به آرامی انجام دهید.
این تمرین را سه بار تکرار کنید. به تفاوت موجود بین دم و بازدم توجه کنید. ببینید که نفس کشیدن به چنین روشی چه احساسی در شما ایجاد می کند.
ـ اکنون این تمرین را سه بار با نفسی کاملا ً پر تکرار کنید. این بار قبل از تخلیه، نفس خود را تا سه شماره در سینه نگه دارید.
ـ بعد از اینکه نفستان را بیرون دادید، قبل از نفس گیری مجدد، تا شماره ی ۳ بشمارید.
تمرین تنفس کامل باعث بهبود عمل گوارش و خوابی راحت می شود. هر زمان که به آرامش یا به ذهنی روشن و واضح نیاز پیدا می کنید، یا هر زمان که در وسط یک پیاده روی سریع برای نفس گیری توقف می کنید این تمرین را انجام دهید.
این تنفس وانهادگی عضلات شکم را باعث می شود. وضعیتی که ما به بدن خود می دهیم منعکس کننده ی خلق و خوی ماست. دارا بودن وضعیت بدنی با عضلات شکمی وانهاده باعث می شود که شما آرام و متعادل باقی بمانید، عمیق تر نفس بکشید و گرانیگاه بدنتان را در زیر ناف خود حفظ کنید .
▪ مراقبه تنفس تعادل بخش
- راحت بنشینید. مطمئن شوید که پشت و گردنتان صاف و سرتان راست اما وانهاده است. سه بار تمرین تنفس کامل را انجام دهید.
- دو انگشت نخست دست راست تان را بر روی سوراخ راست بینی خود قرار دهید و به آرامی آن را فشار دهید . از طریق سوراخ چپ بینی آهسته و طبیعی نفس بکشید . نفس خود را تا شماره ی سه نگه دارید.
- دو انگشت نخست دست راستتان را به سمت سوراخ چپ بینی حرکت دهید و آن را ببندید ( در صورت تمایل، می توانید این کار را با انگشتان دست چپتان انجام دهید).تا شماره ی سه نفس تان را آهسته و طبیعی از سوراخ راست بینی خارج سازید .
- از سوراخ راست بینی نفس بکشید. نفس تان را تا شماره ی سه نگه دارید. در حینی که نفس تان را نگاه داشته ید، انگشتان دست تان را به روی سوراخ راست بینی انتقال دهید و نفس تان را بیرون دهید . با این کار یک چرخه تنفسی کامل می شود .
- این چرخه را شش بار آهسته و با ملایمت انجام دهید . سپس در عین آگاهی از تعادل انرژیها در بدنتان لحظاتی آرام بنشینید . دوباره اظهار سپاسگزاری کنید. ابراز سپاسگزاری پس از هر تمرین تأثیرات آن را تقویت می کند و تلقینات مثبتی را به ذهن ارسال می دارد.
روشهای صحیح تنفس
▪ مراقبه وانهاده ساختن و طراوتی دوباره بخشیدن به بدن
- لباس راحتی بپوشید و هرگونه احساس تنگی و گرفتگی در اطراف گردنتان را برطرف سازید.درجایی نسبتاً سفت ، راحت ، و در صورت امکان ، با گذاشتن بالشی زیر سرتان طاق باز دراز بکشید. پاهایتان باید کمی از یکدیگر فاصله داشته باشند و دستهایتان در دو طرف بدنتان قرار بگیرید .
- سه نفس عمیق بکشید و به هنگام بازدم هرگونه تنشی را از خود دور سازید . با چشمانی باز بر چاکرای قلب ( در خط تعادل بدن بین سینه ها ) متمرکز شوید .
- وانهاده ولی هوشیار باشید و نگذارید خواب تان ببرد . بگذارید بدنتان وضعیت خود را پیدا کند . باید همچنان هشیار بمانید تا بدنتان وضعیت خود را پیدا کند . و هنگامی که تعادل خود را به ملایمت باز می یابید با شما گفتگو کند . توجه کنید که چگونه نواحی پر تنش بدن وانهاده می شود . ممکن است برخی از بخشهای بدن تکان کوچکی بخورد . همچنان تمرکز آرام خود بر چاکرای قلب را حفظ کنید.
- با گذشت چیزی حدود پانزده دقیقه ، انرژی بدن تعادل خود را باز خواهد یافت که ممکن است آن را در شکل احساس گرما یا احساس سبکی درونی در سرتاسر بدن احساس کنید . تا زمانی که احساس نیاز می کنید، در وضعیت دراز کش باقی بمانید.
- احساس طراوتی دوباره و تازگی در شما پدید خواهد آمد.
قبل از اینکه از جای خود برخیزید ، از توانایی بدن برای طراوت بخشیدن به خود به چنین شیوه ای تشکر کنید.
▪ مراقبه به درون دمیدن انرژی زمین
- کفشهایتان را درآورید و در حالی که کف هردو پایتان بر روی زمین و دستهایتان با کف دست رو به بالا بر زانوانتان قرار دارد بر روی یک صندلی راحت بنشینید.
- تنفس تان را تنظیم کنید تا آهسته ملایم و منظم شود. (همچون تمام تمرینات تنفسی ، دم و بازدم را از طریق بینی انجام دهید)
- به هنگام تنفس، تصور کنید که پاهای شما بخوبی با زمین زیر پایتان در تماس است. از تصور تماس با زمین لذت ببرید.
- اکنون عمل دم را بگونه ای انجام دهید که گویی از طریق پنجه ی پاهایتان صورت می گیرد. تصور کنید که نفس در شکل انرژی وارد آنها می شود ( اگر به هر دلیلی قادر نیستید در چنین وضعیتی بنشینید و باید چهار زانو بنشنید ، تصور کنید که انرژی از طریق چاکرای ریشه (بین دو پا) وارد می شود)
- پس از سه تنفس، این انرژی را به شکل نور قرمز/شفاف و روشن ببینید. با هر دم، این انرژی را تا بالای پایتان و به سوی بقیه ی اعضای بدنتان بکشید.
- تا زمانی که احساس کنید سرشار از انرژی هستید به چنین تنفس ملایمی ادامه دهید.
انرژی قرمز می تواند برای انرژی دار کردن پاها و لگن خاصره و برای کمک به متعادل کردن تمام شرایط در این بخش از بدن مورد استفاده قرار گیرد . این تمرین در وضعیت ایستاده نیز قابل انجام است.
جاودانه
