نویسنده:
بازدید: 1205 بازدید
تاثیر پرونوگرافی بر مشکلات جنسی، مغز، فیزیولوژی و روابط انسانی

تاثیر پورنوگرافی و مشکلات جنسی و زناشویی

پیشتر کمتر کسی بین پورنوگرافی و مشکلات جنسی رابطه‌ای را تصور می‌کرد. تصور عموم آن بود که رابطه پورنوگرافی و مشکلات جنسی رابطه‌ای منفی است. به‌عبارت دیگر، تصور آن بود که تماشای پورنوگرافی باعث کاهش و از بین رفتن مشکلات جنسی می‌شود و حتی جالب‌تر آن بود که گاهاً در کتاب‌های روانشناختی نیز برای حل مشکلات جنسی، تماشای فیلم‌های پورنوگرافی توصیه می‌شد.

حدوداً از سال ۲۰۰۶ محققین متوجه رشد سریع اختلالات جنسی در مردان زیر ۴۰ سال شدند که نمی‌توانستند آن را با دلایل سنتی همیشگی توجیه کنند، زیرا این دلایل همیشه وجود داشت، ولی رشد تصاعدی اختلالات جنسی از سال ۲۰۰۶ در زمینه‌هایی چون اختلال نعوظ، دیر انزالی، عدم رضایت از رابطه جنسی، بی‌میلی و عدم اشتیاق به رابطه با شریک جنسی خبر از ورود و دخالت عامل جدیدی می‌داد.

در این مقاله سعی داریم زوایای بالینی، زیستی و جامعه ‌شناختی این موضوع و بالاخص رابطه پورنوگرافی و مشکلات جنسی و نیز تأثیر پورنوگرافی بر مغز را مورد بررسی قرار دهیم.

بر اساس تحقیقات مقطعی انجام شده در سال ۱۹۹۹، میزان اختلال نعوظ و کمبود میل جنسی در بین مردان بین ۱۸ تا ۵۹ سال در حدود ۵ درصد بود و بر اساس یک مطالعه فراتحلیلی انجام شده در سال ۲۰۰۲، میزان اختلال نعوظ در بین مردان زیر ۴۰ سال تنها ۲ درصد بوده است. مقایسه اجمالی نتایج یک تحقیق بر روی میزان اختلال نعوظ در سال ۲۰۰۱ و یک دهه پس از آن در سال ۲۰۱۱، خبر از افزایش تصاعدی آن می‌دهد.

در سال ۲۰۰۱ میزان اختلال در بین مردان ۴۰ تا ۸۰ ساله اروپایی ۱۳ درصد بود؛ درحالیکه تنها یک دهه بعد، اختلال نعوظ بین مردان ۱۸ تا ۴۰ ساله اروپایی بین ۱۴ تا ۲۸ درصد گزارش شده است. این آمار در صورتی است که می‌دانیم اختلال نعوظ، بیماری وابسته به سن است. محققین سوئیسی با کمال تعجب دریافتند اختلال نعوظ در بین مردان کمتر از ۴۰ سال، ۱۰ درصد بیشتر از مردان بالای ۴۰ سال است.

تحقیق انجام شده در سال ۲۰۱۴ نشان داد که میزان اختلال نعوظ و میل جنسی بین سال‌های ۲۰۰۴ و ۲۰۱۳ بیش از ۱۰۰ درصد افزایش داشته است. نکته جالب آنکه افزایش اختلال نعوظ تنها در زمینه روانی (اختلال ناشی از اضطراب، افسردگی، استرس و …) بوده است و میزان اختلال ارگانیک نعوظ (اختلال ناشی از مشکلات فیزیولوژیک) ثابت بوده است.

محققین فرضیه‌های متفاوتی را برای دلایل این افزایش تصاعدی ذکر کردند؛ از جمله:

سبک زندگی ناسالم، چاقی، سوءمصرف مواد، سیگار، اضطراب، افسردگی و … . ولی هیچکدام نمی‌توانستند این میزان افزایش اختلال جنسی را توجیه کنند (اینها دلایل سنتی اختلال جنسی هستند).

 

تاثیر پورنوگرافی و مشکلات جنسی و زناشویی
تاثیر پورنوگرافی و مشکلات جنسی و زناشویی

تاثیر پورنوگرافی و مشکلات جنسی و زناشویی

میزان چاقی در این سال‌ها تنها ۴ درصد افزایش یافته بود، میزان مصرف مواد ثابت مانده بود و مصرف سیگار حدوداً ۲۰ درصد کاهش یافته بود. اضطراب و افسردگی نیز همیشه باعث کاهش میل جنسی نمی‌شوند و در بعضی افراد میل جنسی را زیاد می‌کنند، ضمن آنکه میزانی از اضطراب‌ها و افسردگی‌ها ناشی از مشکلات جنسی است و رابطه‌ای دوطرفه بین آنها است؛ پس نمی‌توان این میزان افزایش در اختلالات جنسی را به آنها نسبت داد.

از سویی دیگر، نتایج بیش از ۳۰۰ تحقیق مختلف صورت گرفته بر روی ارتباط پورنوگرافی و مشکلات جنسی و نیز تاثیرات پورنوگرافی بر مغز از ارتباط مستقیم بین آنها خبر می‌دهد.

می‌دانیم که آغاز به ‌کار سایت‌های پورنوگرافی از نوع یوتیوب که نیازی به دانلود نداشته و به‌راحتی قابل مشاهده است، سال ۲۰۰۶ است که همزمان با آن اینترنت پر سرعت نیز در دسترس قرار گرفت. پس از آن تحقیقات زیادی بر روی تاثیر پورنوگرافی بر مغز انسان، اختلالات جنسی، میزان رضایت از روابط جنسی، ثبات ازدواج و … صورت پذیرفت که در ادامه به نتایج تعدادی از آنها اشاره خواهیم کرد.

 

میزان اختلال نعوظ و میل جنسی بین سال‌های ۲۰۰۴ و ۲۰۱۳ بیش از ۱۰۰ درصد افزایش داشته است.
میزان اختلال نعوظ و میل جنسی بین سال‌های ۲۰۰۴ و ۲۰۱۳ بیش از ۱۰۰ درصد افزایش داشته است.

 

در سال ۲۰۰۷، محققین در موسسه کینزی که بر روی ارتباط پورنوگرافی و مشکلات جنسی تحقیق می‌کردند، پس از مصاحبه با افرادی که در بارها و مکان‌هایی کار می‌کردند که همواره فیلم پورنوگرافیک پخش می‌شد، دریافتند بیش از نیمی از آنها به مشکل نعوظ دچار هستند.

در طی تحقیق، وقتی آنها به تماشای فیلم پورن کلاسیک می‌نشستند، هیچگونه نعوظی در آنها به‌وقوع نمی‌پیوست. آنها بیان داشتند تنها پس از مشاهده فیلم‌های پورنوگرافیک غیرمعمول و یا خشن تحریک می‌شوند و به نعوظ می‌رسند.

پس از این تحقیق، روند تحقیقات بسیاری در زمینه ارتباط فیلم‌های پورنوگرافیک و مشکلات جنسی به‌طور عام و تاثیر پورنوگرافی بر مغز به طور خاص آغاز شد. به‌طور مثال، تحقیقی در سال ۲۰۱۵ نشان داد دانش‌آموزانی که بیش از یکبار در هفته فیلم‌های پورنوگرافیک تماشا می‌کنند، ۱۶ درصد میل جنسی کمتری نسبت به افرادی که تماشا نمی‌کنند، دارند.

این میزان برای دانش‌آموزانی که کمتر از یکبار در هفته فیلم پورنوگرافیک تماشا می‌کنند، ۶ درصد بود.

آشنایی با تای چی
توصیه برای مطالعه

تحقیقات انجام شده در سال ۲۱۰۴ توسط برونر و بن زیون نشان داد افرادی که به‌جهت مشاهده فیلم‌های پورنوگرافیک دچار اختلالات میل جنسی در رابطه خود با شریک جنسی شده‌اند، ۸ ماه پس از توقف کامل تماشای فیلم‌های پورنوگرافیک گزارش کردند که می‌توانند با شریک جنسی خود به ارگاسم برسند و از رابطه با شریک جنسی خود احساس رضایت دارند، اموری که پیشتر از آن ابراز نارضایتی می‌کردند.

محققین پس از تحقیقات بسیاری (بیش از ۲۰۰ تحقیق مختلف) که بر روی رابطه بین پورنوگرافی و مشکلات جنسی (اختلالات جنسی) انجام دادند، مشاهده کردند که رابطه مستقیمی بین اختلالات جنسی و مشاهده پورنوگرافی وجود دارد و نیز همچنین مشاهده کردند هرجا فرد از مشاهده فیلم‌های پورن پرهیز می‌کند، پس از گذشت مدت زمانی اختلالات جنسی و مشکلات در رابطه بهبود می‌یابد.

 

اختلال نعوظ در بین مردان کمتر از ۴۰ سال، ۱۰ درصد بیشتر از مردان بالای ۴۰ سال است.
اختلال نعوظ در بین مردان کمتر از ۴۰ سال، ۱۰ درصد بیشتر از مردان بالای ۴۰ سال است.

رابطه پورنوگرافی و مشکلات جنسی و تاثیر آن بر مغز

حال اجازه بدهید به دلایل این مشکلات، اندکی بیشتر بپردازیم. تحقیقات علمی نشان می‌دهد فیلم‌های پورنوگرافی بسیار بیشتر از موارد شهوت‌برانگیز سنتی و حتی رابطه جنسی واقعی باعث تحریک فرد می‌شود. علت این امر را می‌توان در توانایی تغییر و تنوع صحنه‌های جنسی دانست.

این تنوع و تازگی باعث تحریک بیشتر، ارضا سریع تر، مدت زمان بیشتر نعوظ و حتی افزایش مایه منی می‌گردد. فرد در حین تماشای فیلم پورنوگرافی به‌راحتی و با یک کلیک ساده می‌تواند فرد جدیدی را ببیند و صحنه جنسی جدیدی را بدون تلاش و هزینه زیاد بنابر انتخاب خودش مشاهده کند. بنابر تحقیقی که در سال ۲۰۱۵ بر روی تاثیر پورنوگرافی بر توانایی تاخیر در لذت انجام شد، مشاهده شد که پورنوگرافی به‌جهت خاصیت سهل‌الوصول بودن و تنوع بسیار آن در فعال کردن سیستم پاداش مغز، بی‌نظیر عمل می‌کند که این امر باعث تکانه‌ای و بدون فکر عمل کردن و عدم توانایی در تاخیر لذت در فرد می‌شود.

در آزمایشی که بر روی موش‌ها انجام شد، مشاهده شد زمانی که موش مذکری را در قفسی با یک موش ماده‌ی آماده رابطه جنسی قرار می‌دهند، موش مذکر در ابتدا چندین بار با او رابطه جنسی برقرار می‌کند و پس از مدتی خسته می‌شود. حتی اگر موش ماده بیشتر بخواهد، ولی موش نر دیگر رابطه برقرار نمی‌کند.

اما در این هنگام اگر موش ماده جدیدی را وارد قفس کنند، موش نر مجدداً جان تازه‌ای پیدا کرده و با او ارتباط جنسی برقرار می‌کند و تلاش می‌کند تا او را باردار کند.

اگر تعویض موش ماده را بازهم انجام دهید، موش نر آنقدر رابطه جنسی برقرار می‌کند تا از حال می‌رود. به این پدیده، اثر کولیج (Collidge Effect) می‌گویند.

انسان نیز در هنگام مشاهده فیلم پورنوگرافی و دیدن هنرپیشه‌های متفاوت، اسپرم بیشتر و در زمان کمتری تولید می‌کند. پدیده اثر کولیج باعث می‌شود فرد ساعت‌ها به تماشای فیلم‌های پورنوگرافیک مشغول شود. فیلم‌های پورنوگرافیک معمول پس از مدتی برای فرد عادی شده (همانند موش ماده تکراری) و او مجبور است تا برای تحریک بیشتر به صحنه‌های غیرمعمولی همچون رابطه جنسی غیرکلاسیک، سکس همراه با خشونت، سکس همجنس و … بپردازد.

از سویی، او دیگر با تماشای یک فیلم راضی نمی‌شود و مجبور است تب‌های (tabs) بیشتری را به‌طور همزمان باز کند تا از هرکدام تنها صحنه‌های متنوع و تحریک کننده‌اش را تماشا کند. گاهاً آنها مجبورند ۵ تا ۶ تب را همزمان باز کنند تا بتوانند رضایت خاطر کسب کنند.

 

پدیده اثر کولیج باعث می‌شود فرد ساعت‌ها به تماشای فیلم‌های پورنوگرافیک مشغول شود.
پدیده اثر کولیج باعث می‌شود فرد ساعت‌ها به تماشای فیلم‌های پورنوگرافیک مشغول شود.

پورنوگرافی و مشکلات جنسی

تاثیر پورنوگرافی بر مغز از طریق ایجاد تنوع است. تنوع و تازگی باعث فعالیت سیستم پاداش می‌شود و بر روی انگیزش، یادگیری و حافظه تاثیر می‌گذارد. تنوع و تازگی باعث انفجار دوپامین در نواحی‌ای از مغز می‌شود که مرتبط به سیستم پاداش و رفتار معطوف به هدف می‌باشد.

هنگام تماشای پورن به‌دلیل ترشح زیاد هورمون دوپامین، فرد آمادگی زیادی برای شرطی شدن دارد. او به تماشای فیلم پورن و تازگی در آن شرطی می‌شود و دیگر توانایی نعوظ در برابر شریک جنسی خود را از دست می‌دهد و تنها در هنگام تماشای فیلم پورنوگرافیک می‌تواند به نعوظ و ارگاسم برسد.

استفاده کننده‌ی فیلم پورنوگرافیک انتظار تغییر هر لحظه شرایط و تازگی و تغییر دائم بازیگر فیلم پورن را دارد و با آن شرطی می‌شود، بنابراین شریک جنسی فرد به‌زودی دل او را می‌زند و کسل کننده می‌شود و به تبع آن در مغز فرد دوپامین کمتری ترشح می‌شود.

 

هنگام تماشای پورن به‌دلیل ترشح زیاد هورمون دوپامین، فرد آمادگی زیادی برای شرطی شدن دارد
هنگام تماشای پورن به‌دلیل ترشح زیاد هورمون دوپامین، فرد آمادگی زیادی برای شرطی شدن دارد

پورن به اختلال وویریسم

پورن به اختلال وویریسم (کسی که تنها با تماشای سکس دیگران ارضا می‌شود) نیز دامن می‌زند، زیرا فرد زمانی که به برانگیختگی می‌رسد در حال تماشای سکس افراد دیگر است، بنابراین مغز او به تماشای سکس افراد دیگر نیز شرطی می‌شود که این امر باعث می‌شود در مغز او ارتباط بین رابطه جنسی با شریک جنسی و برانگیختگی کاهش یابد. پدیده‌های ذکر شده دلایل پتانسیل بالای پورنوگرافی برای اعتیادزا بودن را توضیح می‌دهند.

طبق تحقیقات صورت گرفته، هر چه سن فرد در شروع مداوم استفاده از پورن کمتر باشد و هر چه تمایل آنها برای اعمال صحنه‌های پورن بر روی شریک جنسی‌شان بیشتر باشد، از رابطه با شریک جنسی خود کمتر لذت می‌برند و بیشتر به استفاده از پورن روی می‌آورند. این امر یک سیکل معیوب ایجاد می‌کند.

شفای خورشیدی چیست؟
توصیه برای مطالعه

تحقیقی که در سال ۲۰۰۷ انجام شد، آشکار کرد که افرادی که اکثر زندگی جنسی خود را به تماشای فیلم پورن و همزمان خودارضایی پرداخته‌اند، ساختار مغزی‌شان تغییر پیدا می‌کند و تنها در هنگام تحریک دیداری می‌توانند به ارگاسم برسند. تاثیر پورنوگرافی بر مغز از طریق تغییر ساختار مغز می‌باشد.

پورنوگرافی باعث می‌شود تا فرد بدون وجود فاکتورهایی که در طول تاریخ برای رسیدن به لذت لازم بوده است، به لذت دست یابد. به دلیل خاصیت انعطاف‌پذیری (Plasticity) که مغز دارد، با مشاهده پورنوگرافی مسیر جایگزینی برای کسب لذت در مغز ایجاد می‌شود که شریک جنسی دیگر در آن نقشی ندارد و در طول مدت باعث می‌شود فرد در کنار شریک جنسی در رسیدن به نعوظ دچار مشکل شود.

انفجار بیش از اندازه دوپامین در مغز به‌واسطه تماشای صحنه‌های متنوع فیلم‌های پورنوگرافیک در سایت‌های اینترنتی تجربه‌ای را باعث می‌شود که مغز انسان در طول تاریخ با آن مواجه نشده است و در نتیجه مغز، آمادگی انطباق با آن را ندارد. به‌جهت تطبیق با این پدیده، گیرنده‌های دوپامین کاهش می‌یابد و در نتیجه فرد ناچار است هربار برای رسیدن به همان مقدار لذت، تحریک بیشتری دریافت کند. به این پدیده حساسیت زدایی (Desensitization) می‌گویند.

همین حالا برای غلبه کردن و چیره شدن پیروزمندانه از خودارضایی که مثل تارهای عنکبوت تمام حس های تو را و افکار تو را درگیر کرده دانلود کن !

 

افرادی که اکثر زندگی جنسی خود را به تماشای فیلم پورن و همزمان خودارضایی پرداخته‌اند، ساختار مغزی‌شان تغییر پیدا می‌کند
افرادی که اکثر زندگی جنسی خود را به تماشای فیلم پورن و همزمان خودارضایی پرداخته‌اند، ساختار مغزی‌شان تغییر پیدا می‌کند

پورنوگرافی و مشکلات جنسی

پدیده حساسیت‌زدایی، به مشکلاتی نیز دامن می‌زند. در تحقیقی که بر روی تاثیر تماشای فیلم پورن بر فاکتورهای کیفیت ازدواج انجام شد، بیست هزار زوج مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاکی از آن بود که افرادی که در یک سال گذشته فیلم پورن تماشا کرده بودند، میزان طلاق و رابطه خارج از ازدواج در آنها بالاتر بود و میزان رضایت از ازدواج و در کل رضایت از زندگی در آنها در مقایسه با گروهی که فیلم پورن تماشا نکرده بودند، پایینتر بود.

این تحقیق همچنین کشف نمود که هر قدر میزان تماشای پورن فرد بیشتر بود و فرد صحنه‌های غیرمعمول بیشتری را تماشا می‌کرد، کیفیت ازدواج پایینتری داشت. در تحقیق دیگری مشاهده شد که هر قدر فرد میزان بیشتری به تماشای رفتارهای جنسی غیرمعمول می‌پردازد، تمایل بیشتری دارد که این رفتارها را در ارتباط با شریک جنسی خود بازتولید کند.

در تحقیقی، ۴۹ درصد از مردانی که پورنوگرافی تماشا می‌کردند، اذعان داشتند که فیلم‌های پورنی تماشا می‌کنند که پیشتر هیچ علاقه‌ای به تماشای آنها نداشتند و از آن احساس انزجار می‌کردند. به‌عبارت ساده‌تر، پورن جهت‌گیری جنسی در آنها را تغییر داده بود.

نکته هشدار دهنده‌تر آن است که افرادی که در سنین پایین‌تر شروع به تماشای پورن کرده بودند، تمایل بیشتری به تماشای صحنه‌های منحرفانه، مازوخیستیک، سادیستیک، کودک‌آزاری و وحشیگرانه داشتند. به‌عبارتی، تماشای پورنوگرافیک در سنین پایین‌تر باعث تغییر دیدگاه پایه‌ای درباره رابطه جنسی می‌شود، زیرا فرد الگوهای پورن در ذهنش به‌عنوان معیار رابطه جنسی نقش می‌بندد و به‌عنوان معیار عملکرد و کسب لذت در او عمل خواهد کرد.

نکته بعدی آن است که در خصوص پورنوگرافی و مشکلات جنسی ، فرد به‌تدریج دیگر از این صحنه‌ها نیز احساس رضایت نمی‌کند و او را مانند دفعات ابتدایی تحریک نمی‌کند، پس به‌دنبال صحنه‌های باز هم تحریک کننده بیشتری می‌رود.

از جمله روابط بین هم‌جنس، تجاوز، سکس‌های گروهی همراه با مستی و عیاشی و … . در نهایت او با تصویر کردن و خیال‌پردازی از انجام این صحنه‌ها با زنان پیرامون خود، سعی در تحریک بیشتر خود می‌کند. او پیشتر هربار با تماشای پورن به خودارضایی می‌پرداخت، ولکن به‌تدریج توانایی و تمایل به خیال‌پردازی را از دست داده و میل به خودارضایی او نیز کاهش می‌یابد.

 

تماشای پورنوگرافیک در سنین پایین‌تر باعث تغییر دیدگاه پایه‌ای درباره رابطه جنسی می‌شود.
تماشای پورنوگرافیک در سنین پایین‌تر باعث تغییر دیدگاه پایه‌ای درباره رابطه جنسی می‌شود.

.

عوارض پورنوگرافی بر جهت گیری جنسی

در تحقیقی، ۴۹ درصد از مردانی که پورنوگرافی تماشا می‌کردند، اذعان داشتند که فیلم‌های پورنی تماشا می‌کنند که پیشتر هیچ علاقه‌ای به تماشای آنها نداشتند و از آن احساس انزجار می‌کردند. به‌عبارت ساده‌تر، پورن جهت‌گیری جنسی در آنها را تغییر داده بود. نکته هشدار دهنده‌تر آن است که افرادی که در سنین پایین‌تر شروع به تماشای پورن کرده بودند، تمایل بیشتری به تماشای صحنه‌های منحرفانه، مازوخیستیک، سادیستیک، کودک‌آزاری و وحشیگرانه داشتند. به‌عبارتی، تماشای پورنوگرافیک در سنین پایین‌تر باعث تغییر دیدگاه پایه‌ای درباره رابطه جنسی می‌شود، زیرا فرد الگوهای پورن در ذهنش به‌عنوان معیار رابطه جنسی نقش می‌بندد و به‌عنوان معیار عملکرد و کسب لذت در او عمل خواهد کرد.

نکته بعدی آن است که در خصوص پورنوگرافی و مشکلات جنسی ، فرد به‌تدریج دیگر از این صحنه‌ها نیز احساس رضایت نمی‌کند و او را مانند دفعات ابتدایی تحریک نمی‌کند، پس به‌دنبال صحنه‌های باز هم تحریک کننده بیشتری می‌رود. از جمله روابط بین هم‌جنس، تجاوز، سکس‌های گروهی همراه با مستی و عیاشی و … . در نهایت او با تصویر کردن و خیال‌پردازی از انجام این صحنه‌ها با زنان پیرامون خود، سعی در تحریک بیشتر خود می‌کند. او پیشتر هربار با تماشای پورن به خودارضایی می‌پرداخت، ولکن به‌تدریج توانایی و تمایل به خیال‌پردازی را از دست داده و میل به خودارضایی او نیز کاهش می‌یابد.