مرکز هیپنوتیزم کابوک | انجمن هیپنوتیزم کابوک | بنیانگذار شعبان طاووسی ،پدر هیپنوتیزم 
انواع روش های هیپنوتیزم
دستور خواب:معمول را روی صندلی راحتی ناشنیده دست های او را به دست خود طوری می گرفت که انگشتان شست خود به انگشتان شست معمول متصل باشد و می گفت به چشم های عامل نگاه کندخود نیز نظر را در ریشه چشم های وی معطوف می کرد، این حالت را از ۱۰ الی ۱۶ دقیقه طول می داد چنان چه سوژه استعداد خواب داشت زود می خوابید زیرا این مدت برای خواب رفتن معمول کاملاً کافی می باشد.
سپس عامل سرپا ایستاده دست های خود را تا بالای سر معمول بلند نموده به فاصله ی چند سانتی متری نگاه می داشت، بعد دست ها را از طرفین سر سوژه به پایین آورده در محابا گوش ها چند ثانیه مکث می کرد.
متعاقب این پاس انگشتان خود را عموداً به صورت معمول توجیه داده سنگین و یواش و بدون تماس تا شانه ها پایین می آورد و تا آرنج ها امتداد داده مکرر در مکرر دست ها را بالای سر معمول رسانیده دقیقه ای نیز طول می داد.چند پاس کامل هم از بالای سر تا نوک انگشتان پاهای وی انجام داده در نتیجه بی حسی کاملی ایجاد می نمود.
این دستور برای معلولینی است که حساس نمیباشند، آنانی که تلقین پذیر بوده و حساس باشند احتیاجی به این پاس های متمادی و متعدد نخواهند داشت. ترتیبات و اصول پاس های مزبور در قسمت حرکات دست به طور کامل شرح داده شده می توانید از ان مبحث استفاده نمایید.
اصول دکتر ژ – بوننه
دستورات ایشان برای معلولینی است که در برابر عامل از خود مقاومت نشان می دهند. خود دکتر می گوید:
«در هر حالتی اصول مختلف مغناطیسی و تلقین را مخلوط کرده و استفاده می کنیم، این نتیجه مطالعات و تحقیقات بی طرفانه من است.»نتیجه در مدت چند دقیقه آثار خواب در معمول مشاهده می شود.دکتر باز شرح می دهد:وضع سوژه از 2 حال خارج نیست، یا میتواند سر پا بایستد یا نمیتواند»
چون حالت اول اهمیت دارد، به شرح آن می پردازیم.معمول را آزاد سر پا نگاه داشته ابتدا چندین پاس از بالا به پایین از روی چشمهایش انجام داده، فشار مختصر خفیفی روی آنها وارد می کرد، به شرح زیر پاس های خود ادامه می داد.دست ها را از طرف پشت معمول روی استخوان های پشت به ترتیبی که انگشت شست به طرف تیره پشت و انگشتان دیگر روبه بالابه طرف استخوان اکسیس بود قرار می‌داد،بعد از ۱۵ تا ۳۰ دقیقه می گفت:
«آهسته به دست های من تکیه کنید» آن وقت دست ها را به طرف عقب می کشید، در صورت حساس بودن سوه بدن وی به طرف عقب سنگینی می کرد، چنان چه مقاومت نشان می داد, به کمک تلقین به عملیات خود ادامه داده و گفت: «از افتادن ترس نداشته باشید و از پشت سرتان مواظب هستم به طرف عقب کشیده می شوید مقاومت نکنید.»
بار دیگر دست های خود را به عقب می کشید، چنان که معمول از آنها پیروی می نمود، جزو معلولین حساس بوده و آماده عملیات دیگر می کرد.در صورت عدم موفقیت با دست راست از بالای ستون فقرات یعنی استخوان اکسیس تا ناحیه ی قطنیه ی مالش داده دست دیگر را روی معده وی می گذاشت یا با دو دست از طرفین ستون فقرات مالش داده و تلقین می نمود:
«اعصاب شما متأثر شده در تمام اعضاء بدن احساس راحتی کاملی می نمایید آماده خواب هستید»
بعد از چند دقیقه دیگر ران و پشت سوژه را مالش داده تلقین خواب می کرد: «بخوابید بخوابید ،راحت بخوابید»
باز در صورت عدم موفقیت، دستش را روی پیشانی معمول گذاشته با انگشت کوچک همان دست چشم های بسته را مختصر می فشرد، دست دیگر را در پشت یر او نهاده چند پاس به قسمت سر می داد،اگر حساس بود معمول به طرف عقب جذب می شد، چنان چه آثاری از جذب مشاهده نمیگردید از تلقین کمک می گرفت.
حبابی را به دست معمول می داد تا بدان نگاه نماید، و تلقین خواب می کرد چهار و پنج دقیقه نگاه وی را بدان متوجه میساخت چون در تمام این عملیات معمول سرپا ایستاده بود مواظبت می کرد تا موقع از دست دادن تعادل خود به زمین نیفتد.
در تعقیب این عملیات معمول را روی صندلی راحتی نشانده و حباب را به فاصله ۳۰ الی ۴۰ سانتی متری چشمهایش قرار می داد و نگاه وی را بدان معطوف می داشت،تمام این مراحل توأم با تلقین و فکر خواب بود، بعد از ۵ الی ۲۰ دقیقه شروع به تلقین خواب می کرد چنانچه معمول حساس بود چشمهایش بسته می شد و به خواب می رفت در صورت به هم نیامدن پلک ها با دست خود چشم های معمول را می بست و تلقین می کرد:
«چشم های شما دیگر باز نمیشوند»
اگر موفق به باز کردن نمیشوید، تلقین خواب کنید در غیراین صورت باز به سر معمول پاس داده و تلقین می‌کنید.«آمادگی شما برای خواب در جلسه دیگر بیشتر شده و حتماً به خواب خواهید رفت، استعداد بیشتری را داشته و کاملاً به خواب خواهید رفت»بدین ترتیب برای نیل به موفقیت جلسه را تجدید کرده همین عملیات را در آن انجام داده تا استعداد تلقین پذیری معمول زیاد شده و به خواب روید.
دستورات بونه به طوری که ملاحظه می کنید برای اشخاصی است که استعداد تلقین پذیری آنان کمتر می باشد و کمتر کسی است که پس از امجام این همه پاس ها و نگاه و استفاده از حباب، به خواب نرود، البته در تمام این عملیات باید حوصله نشان داده از اراده و نیروی فکراستمداد گرفت.
انواع روش های هیپنوتیزم
اصول برد:انگشت خود را بالای پیشانی نگاه داشته می گوییم در آن نگاه کرده فکر خواب نمای، تلقینی که انجام می گیرد عبارت از ایجاد فکر خواب است و اضافه می کنیم:
«چشمهای تان کم کم سنگین می شوند در تمام اعضا بدنتان احساس سنگینی می کنید».با ادامه تلقینات معمول به خواب می رود. گاهی نیز با لحن محکم می گوییم: بخوابید . ممکن است در بستن پلک چشم های معمولاز انگشتان دست نیز استفاده کرده یا فشار مختصری آنها را بست.
دستور دیگر:کف دست راست را روی پیشانی معمول بگذارید،انگشت ابهام را در برابر چشم های وی نگاه داشته ضمن تلقین خواب بگویید به آن نگاه کند،خودتان نیز در ریشه چشم های وی نگاه می نمایید تا به خواب رود. بعداً چند تا پاس خواب بر عملیات خود اضافه می نمایید تا خوابش سنگین تر شود.به طور کلی بعضی از معمولین در کمترین مدت به خواب می روند.
این موضوع بستگی مستقیم با حساسیت و تلقین پذیری آنان دارد، گاهی نیز با اشخاصی سروکار پیدا می کنیم که اصلاً آمادگی خواب ندارند و بر عامل است که با ایمان کامل و اراده قوی با آنان کارنماید.
بهترین حالت تجربه شده برای من برای تعیین حساسیت معمول می گویم نبض سوژه را گرفته بشمارد، پس از چند ثانیه دقت و نگاه در ریشه چشم و پاس با دست راست تلقین می کنم،«نبض از حالت طبیعی خارج شده و کندتر می شود و بالاخره احساس ضربان آن را نخواهید کرد» چنان چه نبضش قطع گردید و تحت تأثیر قرار گرفت در صورت نشان دادن تمایل به خواب، وی را خواب می کنم.در این موقع خوابی که حاصل می شود چون با رضایت معمول صورت گرفته بهترین خواب خواهد بود، که بعد از بیداری ناراحتی احساس نکرده و اظهار خستگی نخواهد نمود. در صورت خواب نرفتن جلسه را باید تجدید کرد تا نتیجه بهتری بگیرید.
