راهنمای استفاده از فرکانسها و اصوات هماهنگ کننده مغز

راهنمای استفاده از فرکانسها و اصوات هماهنگ کننده مغز

اصوات هماهنگ کننده مغزی موسیقی نیستند.

لذا گوش دادن انفعالی و عدم فراهم کردن شرایط مورد نیاز نتایج مطلوبی را به دنبال نخواهد داشت ، علاوه بر این مانند هر تمرین ذهنی دیگری تداوم، نظم و پشتکار متضمن حصول نتایج دلخواه خواهد بود

از آنجائیکه فرکانسهای تداخل دو گوشی بر اساس این واقعیت که هر یک از گوشها فرکانس متفاوتی را می شنود، لذا استفاده از هدفون استریو ضروری بوده و در صورت عدم دسترسی به هدفون و یا عدم احساس راحتی با آن با ایجاد فاصله مناسب بین دو بلندگو بطوریکه سر بین آن دو قرار گیرد ، میتوان از آن استفاده کرد

ولوم صدا را طوری تنظیم کنید که کاملاً احساس راحتاهنی نمائید و بلندی صدا موجب حواس پرتی شما نشود .

توجه داشته باشید که ولوم در کمترین مقدار خود می تواند تنظیم شود بطوریکه صدا به سختی شنیده شود ولی در عین حال ۱۰۰% موثر واقع گردد .

در مدت زمان گوش دادن به اصوات همگ کننده مغزی ، اتاق را نیمه تاریک کنید ( به غیر اصوت مربوط به مطالعه ) و ترتیبی دهید که کسی مزاحمتان نشود .

تلفن را قطع کرده و در وضعیت درازکش قرار بگیرید ولی مراقب باشید که به خواب نروید . در صورت آشنایی با روشهای نشستن مدیتیشن ، آنها را نیز می توان امتحان کنید.

برخی از اصوات هماهنگ کننده مغزی در حالت نشسته و عادی نیز می توانند مورد استفاده قرار بگیرد مانند اصوت مربوط به افزایش قدرت یاد گیری که در هنگام مطالعه گوش داده می شود

مدت زمان مناسب برای انجام تمرین روزانه حدود ۳۰-۲۰ دقیقه می باشد . برخی از اصوات از این میزان بیشتر هستند و بتدریج می توانند مدت تمرین را به حد اکثر زمان فایل صوتی برسانید.

بطور خلاصه : در زمان گوش دادن به اصوات هماهنگ کننده مغزی بدون کنجکاوی صرفاً گوش دهید و سعی نکنید آنها را تجزیه و تحلیل نمائید . از نظر بدنی ریلکس از نظر هیجانی آزاد و از نظر ذهنی آرام باشید .

محیط نیمه تاریک بدون سر و صدا و دارای درجه حرارت مناسب باشد . وضعیت درازکش ، دستها در طرفین ، زیر سر زیاد بلند نباشد ، لباسها راحت و گشاد ، چشمها بسته ، تنفس آهسته و عمیق.

راهنمای استفاده از فرکانسها و اصوات هماهنگ کننده مغز

اخطار !

افراد زیر مجاز به استفاده از اصوات هماهنگ کننده مغزی نمی باشند

*افراد مستعد به صرع و تشنج

*افرادی که از پیس میکر استفاده می کنند

*افراد مبتلا به آریتمی ها ( بی نظمی های ضربان قلب ) و بیماریهای دیگر قلبی

*افرادیکه از داروهای محرک ، روانگردان و آرامش بخش ها استفاده می کنند

*بیماران مبتلا به بیماری اسکیزوفرنی مگر با توصیه  پزشک معالج