آموزش امواج مغزی جهت هیپنوتیزم

آموزش امواج مغزی جهت هیپنوتیزم

از این امواج برای دیدن رویا ، ارتباط روحی ومعنوی و شهود استفاده می‌شود که با آگاهی درونی ما مرتبط است.

از حدود یک و نیم سالگی “امواج آلفا” نیز کم و بیش پیدا می‌شوند

که با تکامل این امواج قدرت فراگیری مغز بیشتر می‌شود و نیمکره ی راست مغز بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.

امواج آلفا در ۶ و ۷ سالگی بیشترین امواج مغزی هستند و اگر در همین سنین به کودک بیاموزیم که

از هر دو نیمکره ی مغز برای فکر کردن استفاده کند این قدرت برای

تمامی‌ عمر نزد او باقی خواهد ماند. ولی معمولاً کودک چنین شانسی ندارد

و استفاده او از نیمکره ی راست به تدریج کم می‌شود،

به نحوی که ۹۰ درصد انسان ها در سنین بلوغ و پس از آن فقط از نیمکره ی چپ مغز برای فکر کردن استفاده می‌کنند.

به طور کلی در حالت آرامش ، فرکانس امواج مغز ما بیشتر شامل امواج آلفا ، یعنی ۷ تا ۱۴ سیکل در ثانیه است.

در این حالت هر دو نیمکره ی مغز فعالیت دارند و دارای بهره ی هوشی بالاتری هستیم و قادریم مشکلات را راحت تر حل کنیم.

 در جدول زیر انواع امواج مغزی و حالات و برخی از تواناییهای مربوط به این امواج معرفی شده است.

همان گونه که ملاحظه می‌گردد، دامنه حالات هیپنوتیک ، از امواج آلفا آغاز و تا امواج دلتا می‌تواند ادامه داشته باشد.

هیپنوتیزم با عمق سبک، در امواج آلفا و با عرصه متوسط و سنگین در امواج تتا و دلتا اتفاق می‌افتد.

در واقع هیپنوتیزم شرایط طبیعی مغز در امواج خاص است و زمانی که امواج مغز در شرایط خاصی قرار گیرد، حالات هیپنوتیک رخ می‌دهد.

بنابراین اگرچه می توان شروع هیپنوتیزم را قرارگرفتن مغز در موج آلفا دانست

اما تعاریفی که اصولاً هیپنوز را قرار گرفتن مغز ، روی موج آلفا می داند، چندان قابل قبول نیست.

در جدول زیر به انواع مختلف امواج مغزی  آدمی و دامنه فرکانس آنها اشاره شده و قابلیت های مغز ، در هر یک از این حالات بیان می گردد.

نوع موج	دامنه فرکانس (هرتز)	تواناییهای ذهنی
دلتا ( Delta )	۱/۰ تا ۳	خواب عمیق، خواب شفاف، افزایش عملکرد سیستم ایمنی، هیپنوتیزم
تتا ( Theta )	۳ تا ۸	آرامش عمیق، مدیتیشن، افزایش تمرکز حافظه‌ای، خلاقیت، رویابینی شفاف، هیپنوتیزم، حالات هیپنوگوجیک
آلفا ( Alpha )	۸ تا ۱۲	آرامش ملایم، آموزش برتر، تفکرات مثبت، هیپنوتیزم، مدیتیشن
بتای پایین ( Low Beta )	۱۲ تا ۱۵	آرامش متمرکز، افزایش تواناییهای توجه
بتای متوسط ( Midrange Beta )	۱۵ تا ۱۸	افزایش و تواناییهای ذهنی، تمرکز هشیاری، IQ
بتای بالا ( High Beta )	بیش از ۱۸	کاملا بیدار، حالات نرمال هشیاری، استرس و اضطراب
گاما ( Gama )	بیش از ۴۰	در ارتباط با اطلاعات، اشتغال فرآیند مهارتی غنی

با توجه به جدول فوق میتوان به نکات حائز اهمیتی پی برد و آن اینکه:

تاناتوفوبیا یا ترس از مرگ

توصیه برای مطالعه

 در بتای پایین ( Low Beta ) تواناییهای توجه افزایش می‌یابد و فرد قادر به توجه بیشتر که عامل بسیار مهمی در ادراک یادگیری است می‌گردد.

این توانایی توجه ، در امواج آلفا (Alpha ) بیشتر و در امواج تتا ( Theta ) به اوج خود می‌رسد.

با توجه به این واقعیت می‌توان از هیپنوتیزم ، برای  نوعی “آموزش برتر” همراه با توجه و ادراک قوی‌تر و حافظه‌ای نیرومند‌تر ،

بهره‌مند شد و نتیجه ی آموزش را تا چند برابر افزایش داد.

 

 

 

زیرا :

۱-  در این حالات فرد از تنشها، انقباضات و استرسهای جسمانی و روانی به دور است.

۲-  دارای آرامش و نوعی سکوت و سکون درونی متمرکز شده است. 

۳-  دارای حضور ذهنی و توجه نیرومندتری است.

۴-  به نوعی دستیابی ‌اش به ضمیر نیمه آگاه و استفاده از مخازن حافظه سریع‌تر و بیشتر صورت می‌گیرد.

۵-  دارای قدرت تصویرسازی قوی‌تری جهت ایجاد یا فعال کردن حافظه تصویری است.

۶-  انرژی و آمادگی روانی بیشتری برای آموزش دارد.

از این روش می‌توان در زمینه‌های فوق‌العاده متنوعی بهره گرفت.

از جمله :

برنامه‌ریزی های مدیریتی و کاری که به دقت، سکوت و آرامش نیاز دارد.

تعمق در حل یک مسئله پیچیده.

مرور درسها و یا مرور کارهای انجام شده در گذشته، یادآوری خاطرات.

آموزش شیوه‌های جدید زندگی.

آموزش زبانهای خارجی، به خصوص مکالمه در مدت کوتاه.

آموزش تکنیک های اعتماد به نفس و ابراز وجود.

آموزش ارتباطات موثر.

هنرهای تجسمی و برنامه‌ریزی های گرافیکی و سایر مهارتهای مرتبط با خلاقیت های ذهنی.

ایجاد آرامش و تمرکز برتر.

درمانهای مختلف روانپزشکی من جمله حساسیت‌زدایی‌ها، شناخت درمانی ها و جرات آموزی

فائق آمدن بر عادات مضر و ناپسند.

فائق آمدن بر دردها و کنترل شرایط بدنی.

فهم و شناخت برخی از تجربیات مرتبط با ادراکات فراحسی.

آموزش امواج مغزی جهت هیپنوتیزم

در حالت هیپنوتیزم چه اتفاقی می افتد؟

مطالعات انجام شده در مورد مغز انسان، با جداسازی دو نیمکره مغزی در مورد برخی از بیماران صرعی

نشان دهنده این واقعیت بوده است که مغز دارای دو بخش می باشد که بطور مستقل از یکدیگر عمل می نمایند.

بدین ترتیب با مواجه با محرک های محیطی آنها بطور یکسان عمل نمی نمایند

و هر نیمکره مغزی دارای وظایف و توانائی های خاص خودش است وصرفا به محرک هائی واکنش نشان می دهد که در سیطره توانائی خودش باشد .

مراکز ادراکات، احساسات و تخیلات و دریافت هنری، موسیقی، مجسمه سازی و رقص در نیمکره ی راست مغز و مراکز مرتبط با منطق، ریاضیات، توانشهای کلامی و

نگارشی و فهم علوم و فنون در نیمکره ی چپ مغز قرار دارد.

بارنت (Barent,۱۹۸۱) ، در مطالعه ی خود متوجه گردید که با فعال شدن نیمکره راست مغز

توانائی تصوراتی (Imaginative ability) و هیپنوتیزم (hypnotism ability) افزایش می یابد.

هیلگارد (Hilgard,۱۹۷۹) در مطالعاتی که روی افراد انجام داد به این نتیجه رسید

که بین قدرت تصورات و قدرت خیال پردازی و هیپنوتیزم ارتباط نزدیکی وجود دارد.

اریکسون (Erikson,۱۹۸۱) ، کشف نمود بیمارانی که با مشکلاتشان بطور منطقی و تحلیلگرانه (Analytical) برخورد می کنند

و آمادگی بیشتری از دیگران برای حل مسائل منطقی دارند دیرتر و به سختی هیپنوتیزم می شوند.

بارنت (Barent,۱۹۸۱) ، اظهار نموده که نیمکره راست هشیاری (Consciousness)

فرد را تحت سلطه خود دارد و بطور غیر مستقیم تأثیر در آگاهی (Awareness) دارد.

چن، دورکین وبلوم کوئیست (Chen,Dworkin & Bloomquist,۱۹۸۱) عنوان نموده اند که

نیمکره چپ در هشیاری نرمال (Normal Consciousness) مسلط هستنند و بیشتر فعالیت دارند

حال آنکه نیمکره راست به نسبت فعالیت بیشتری را در حالت تغییر یافته آگاهی دارد.

میلر (Miller,۱۹۷۹): وقتی یک محرک قوی، جاذب و ثابت بکار برده می شود،

برای مثال محرکی مثل کریستال برای خیره کردن چشم، این باعث کاهش و ساکن شدن فرایند تداعیات وارتباطات در کورتکس حسی می شود.

این حالت باعث و عامل تجزیه و انفکاک (Dissociation) و کاهش و نقصان در فعالیت های جسمانی می شود.

به عبارت دیگر ساکن شدن ارتباطات در مراکز حسی کورتکس باعث کاهش در فعالیت های جسمانی می شود.

تعداد قابل توجهی از محققین اظهار داشته اند که هیپنوتیزم یک حالت تغییر یافته از هوشیاریست (An altered state of Consciousness).

هیلگارد (Hilgard, ۱۹۸۶۶) ، در زیربنای تئوریک هیپنوتیزم به لحاظ ذهنی اظهار می کند که هیپنوتیزم یک وضعیت تجزیه یا انفکاک در هشیاری ایجاد می کند.

این انفکاک شامل یک شکاف در فرآیندهای روانی شده و آن را به دو قسمت از آگاهی در می آورد.

یکی از این دو بخش در ارتباط با هیپنوتیزم کننده و محیط و جهان بیرون است و بخش دیگر مربوط به دنیای درون و ناظر درونی(Hidden Observer) است.

هیلگارد اعتقاد دارد که اثرات هیپنوتیزم محصول این هشیاری تفکیک شده است.

برای مثال زمانی که سوزنی به دست سوژه هیپنوتیزم شده فرو می رود

و به سوژه گفته می شود که او کاملا” نسبت به درد بدون واکنش باقی می ماند یا اصلا” دردی را احساس نمی کند،

واقعیت اینست که آگاهی بیرونی یا آگاهی مرتبط با هیپنوتیزم شونده میگوید که دردی احساس نمی کند،

و از آنجائیکه بین هشیاری شکاف افتاده احساس درد نمی تواند به آگاهی درونی به دلیل انفکاک منتقل شود

و در نتیجه دردی احساس نمی شود. در واقع آگاهی بیرونی تحت تأثیر حرف های هیپنوتیزم شونده است.

● امواج مغزی

تغییرات در هوشیاری رابطه بسیار نزدیکی با تغییرات الکتریکی در مغز دارد.

همانگونه که می دانیم فعالیت های الکتریکی در مغز در چهار نوع یا شکل کلی نمایش داده می شود:

۱) بیداری و هوشیاری کامل – امواج ۱۳ تا ۲۴ سیکل در ثانیه (بتا Beta)
۲) حالت ریلکس جسمانی – امواج ۸ تا ۱۲ سیکل د رثانیه (آلفا Alpha)
۳) حالت خواب سبک – امواج ۴ تا ۷ سیکل در ثانیه (تتا Teta)
۴) حالت خواب سنگین-امواج ۴ سیکل در ثانیه (دلتا Delta)

مطالعات نشان داده که هنگام هشیاری یا هنگام حل مسائل ریاضی یا تفکرات، امواج (بتا) فعالیت مسلط دارند.

هنگام استراحت و آرامش امواج (آلفا) فعالیت مسلط دارند.

در رویاهای روزانه و یا تخیلات، هشیاری کاهش می یابد.

در واقع خیال بافی شاید یکی از خواصش این باشد، که قدری انسان را از فشارهای استرس زای زندگی رهایی بخشد.

در توهم آگاهی کاملاً قطع می شود.

قطع کامل از واقعیات زندگی.

کیفیت توهم ، در هیپنوتیزم و بیماران روانی فرق دارد در حالت هیپنوتیزم حالتی شبیه به شبه توهم (Psudohallucination) دارد.

بررسی های انجام شده نشان داده که در عمیق ترین درجات هیپنوتیزم درصدی آگاهی وجود دارد.

حتی در خواب عمیق معمولی یا حتی بیهوشی به همین صورت درصدی آگاهی وجود دارد(Rymer, ۱۹۸۷).

برای مثال برخی از محرک های خاص ممکن است در حالت خواب عمیق یا حتی بیهوشی شنیده شوند.

مادر، در خواب عمیق متوجه کوچکترین سر و صدای فرزند نوزاد خود می شود،

حال آنکه شاید هرگز متوجه رعد و برق شدید نشود

(Bernnet, ۱۹۸۲) بعضی از افرادی که در بیهوشی عمیق قرار داشتند،

بعد از بیرون آمدن از بیهوشی برخی از حرفهای پزشکان را عنوان می نمودند و این نشان دهنده درصدی آگاهی بوده است .

هیپنوتیزم خواب نیست! بیهوشی هم نیست! بلکه حالتی از یک تمرکز فوق العاده قوی و عمیق در درون خود است.

در قویترین درجات هیپنوتیزم درصدی آگاهی وجود دارد و فرد می داند چه می کند و چه اتفاقی می افتد.

در هیپنوتیزم سبک امواج آلفا و در هیپنوتیزم عمیق امواج بین تتا و دلتا گزارش شده است.